De positieve zwangerschapstest

Lachend en kletsend met mijn verloofde loop ik terug de badkamer van onze hotelkamer in Bali in. Voor de zekerheid heb ik een zwangerschapstest gedaan. Met dit bijltje hebben we eerder gehakt. Ik verwacht absoluut geen positieve test te zien. De drie minuten zijn om en ik pak het staafje op, stomverbaasd als ik “iets” zie in het 2e venster, in mijn ogen is het absoluut nog geen streepje, maar er gebeurt daadwerkelijk iets.

Samen staren we zo’n 10 minuten lang naar de test, naar iets dat inmiddels gewoon een vette streep is. Dit moment is zoveel minder romantisch dan ik altijd gedacht heb, er is geen euforisch moment er is alleen maar ongeloof, wantrouwen en heel langzaam aan voorzichtige blijdschap, zal het dan echt!?!?!?

Het is 2014 als we Nederland verlaten. We wonen bijna een jaar in Zuid-Spanje als we besluiten in Londen te willen wonen en werken. Het leven in Londen bevalt ons heel goed, we hebben beide een fijne baan en besluiten al snel dat we willen proberen zwanger te raken. Er gaat een jaar voorbij, en ik ben al sinds Spanje met de pil gestopt. We hebben allebei een stressvolle baan en reizen veel voor onze sales banen in de IT branche, ik sta dan ook niet direct vreemd te kijken als zwanger worden niet meteen lukt.

Echter heb ik onregelmatige cyclus, deze ligt tussen de 30 en de 45 dagen, iets wat zeker niet mee helpt en waarmee ik naar de huisarts besluit te gaan. Ik kom er al snel achter dat je in Engeland twee jaar moet proberen zwanger te raken alvorens aan de bel te trekken, waar dit in Nederland geloof ik één jaar is. Wel wordt mij aangeraden een uitstrijkje te maken, daar dit in Engeland vanaf je 25e jaar gedaan wordt en in Nederland vanaf je 30e.

Het is flink schrikken als de slechtst mogelijke uitslag een paar weken later terugkomt en er een stukje uit mijn baarmoederhals verwijderd moet worden. Hierdoor ligt ook het proberen zwanger te raken een aantal maanden stil plus verhoogt dit de kans op een miskraam met 1%, allemaal dingen die je absoluut niet wilt meemaken, zeker niet in deze periode.

Doordat alles even stil ligt en we het onwijs druk hebben op ons werk, begint het te kriebelen om te gaan reizen. Na een paar weken zitten, rekenen, plannen en puzzelen besluiten we het gewoon te doen! We boeken een enkeltje naar de Filipijnen en vertrekken in april 2017 zonder plan naar Zuid-Oost Azië.

Aan het eind van de zomer besluiten we alvast een ticket naar Nederland te boeken voor januari 2018 en de volledige 9 tussenliggende maanden door Azië te reizen. Hierna willen we definitief in Nederland gaan wonen.

Hoe langer we in de tweede helft van onze reistijd zitten, hoe vaker onze kinderwens weer onderwerp van gesprek wordt. Doordat het eerder niet gemakkelijk ging besluiten we rond oktober weer voorzichtig te beginnen met proberen, met de verwachting dat het wel eventjes zal gaan duren.

Door mijn nog steeds onregelmatige cyclus is het moeilijk in te schatten wanneer ik ongeveer zal ovuleren en is het volledig onduidelijk wanneer ik overtijd zal zijn.

Een maand later voelt het alsof ik al een paar dagen ongesteld moet worden, maar het nog niet echt doorzet. Ik vind een oude zwangerschapstest in mijn toilettas, maar die blijkt net overdatum te zijn. Ik probeer het toch maar helaas, hij werkt niet meer. Ik wil niet meteen dramatisch doen en denken dat ik na eenmaal proberen zwanger ben, dus besluit het even te laten voor wat het is.

Echter, die nacht kan ik de slaap niet vatten en besluit de volgende dag toch naar de apotheek te gaan om een nieuwe test te kopen. Zoals aan het begin van de blog geschreven: Tot onze stomme verbazing bleek deze positief te zijn! Na een paar dagen inzinken durven we het allebei te geloven en zijn we absoluut door het dolle heen!

Echter, het eerste wat door mij heen schiet is prenatale zorg in Indonesië, hoe gaan we dit doen? En, die cyclus, hoe lang ben ik eigenlijk zwanger? Hierover meer in mijn volgende blog, in de komende maanden zal ik gaan schrijven over de eerste onzekere weken in Indonesië, de doktersbezoeken hier, onze terugkeer half januari naar Nederland en hoe mijn zwangerschap zich daar vordert.