Brief aan mijn ongeboren kleinkind

Zwanger Zwangerschap Brief aan mijn ongeboren klein

Brief aan mijn ongeboren kleinkind

Lieve Max,

We noemen je voorlopig Max. Die naam heeft je grote broer van 4 voor je bedacht. Naar Max Verstappen uiteraard, waar grote broer samen met je papa regelmatig op tv naar kijken. Weliswaar kijkt je broer voor hooguit 5 minuten naar Max, want ja, z'n eigen politie- en brandweerauto van de Action zijn ook belangrijk.

Nog maar 2.5 maand en dan mogen we je bewonderen. Eindelijk zien we dan hoe je eruit ziet. Ben je blond net als je broer of donkerbruin zoals je mama of papa. Heb je ook bruine ogen? Of toch blauwe zoals een paar anderen in de familie?

Ben je blank of heb je een tintje zoals je papa of kleur je gewoon makkelijk mee als de zon schijnt? Heb je ook zo'n Indo-neusje als je broer en je oma? Of krijg je een recht Hollands neusje met sproetjes? Ik ben benieuwd.

Karakter

Ik ben ook benieuwd naar je karaktertje. Of ehm beter gezegd, Karákter, eentje met een sterk eigen willetje zoals broer-lief. Of misschien ben je wel het tegenovergestelde, dat hoor je ook vaak. Is de oudste koppig en eigenwijs is het tweede kindje zachtmoedig en vol geduld.

Eerlijk gezegd, zouden we deze keer best een wat rustiger kindje willen hebben, niet een waar we weer de hele dag achter aan moeten rennen en voortdurend moeten manen: Rustig! Lópen, niet rennen! Wacht op de hoek van de straat! Geen wedstrijdjes met het winkelkarretje!

Regelmatig bespringt je broer mij volkomen onverwacht als ik rustig op de bank zit. Hij gooit zichzelf dan over mijn rug heen zo in m'n armen. Vol vertrouwen dat ik hem opvang. Ik ben er op beducht maar soms gaat het maar op het nippertje goed. Niet dat dat een punt is voor je broer want die vindt het schitterend! Hoe drukker en wilder hoe beter!

Je vader bijvoorbeeld was een rustig kind. Toen ik vroeger in de supermarkt een kind zag krijsen op de grond, dacht ik altijd dat het aan de opvoeding lag. En moest ik vorig jaar toezien dat je broer ook een keer zo krijste bij de Action. Languit op de grond. Ik weet nu dat het niet altijd alleen aan de ouders ligt haha!

Knuffels

We weten al dat je een jongetje bent. Het speelgoed voor je hebben we al als je die wilt. Ga je ook auto's superleuk vinden of toch liever Dino's? Ga je van knuffels houden of laat je die ook in de hoek van de kamer op een hoopje? Straks zal je een foto zien van je broer op de bank, met al zijn knuffels om zich heen.

Nou, laat je niet bedotten Max, want dat is mooi fake. Je broer geeft niks om knuffels, wel om z'n auto's. Van miniformaat tot aan de dure grotere versies. Met geluid en zonder, met of zonder lichtjes. Zelf rijdend of niet. Veel autootjes zijn trouwens van de kringloop. Een paar hebben al geen banden meer. Die worden namelijk al van de wielen getrokken. Waarom? Joost mag het weten...

Kan je straks al snel kruipen en lopen? Ga je genieten van onze wandelingen met jou in de wandelwagen? En mag ik je dan ook leren hoe je veters moet knopen als je naar school gaat? En kies je ook Paw Patrol-boxer shortjes uit als we samen gaan winkelen?

Of kijken we samen bij het keukenraam naar de auto's die voorbij rijden. En kiezen we een mooie uit voor je opa. En zing je straks ook zo graag 'De wielen van de bus', net als wij dat doen? Of misschien laat je ons ook wel oneindig Jingle Bell horen op het pianootje dat je vast wel van je broer mag lenen.

Airpods

Heb je straks ook zo supersnel door hoe een i-pad werkt en hoe je met je kleine wijsvingertje scrollen moet op mijn mobieltje? Hoe je reclame moet overslaan tijdens de filmpjes van Spiderman? Oma heeft net airpods gekocht maar je broer wist al wat het was toen ik ze uit het doosje haalde. 'Die moeten in je oor', zei hij...

Afijn Max, In november word je geboren en over een paar jaartjes vragen we ons allemaal ook weer af hoe het zo snel heeft kunnen gaan. Dan ben je ineens ook 4 en ga je naar school. Toen je vader naar school ging (36 jaar geleden) was dat even slikken. Bij elk raampje van de klas wierpen je vader en ik elke dag ter afscheid, elkaar handkusjes toe. Bij elk raam van de klas. Er waren er 4.

En toen mocht het ineens niet meer van de juf.

En daarna deed je vader schoolexamen en ging hij in Den Haag studeren. Hij ging het huis uit en in Amsterdam wonen. En zagen we hem niet zo vaak meer als we wilden. Later kwam je moeder in de familie en werd er zelfs getrouwd.

Verhuizen

Je moet weten Max, dat dichter bij ons komen wonen, voor je ouders toen echt geen optie was. Allerlei bezwaren werden aangevoerd want ons dorp was niks en te rustig vergeleken met de stad. En ja Max, toen werd je broer geboren en werden die bezwaren ineens wel mooie redenen om naar ons dorp te verhuizen.

Boffen we allemaal even dat jullie nieuwe huis nu maar een straat verder van ons ligt? Hoe handig is dat? Een uurtje oppassen was ineens zó geregeld. En als je broer voor een uurtje wilde komen spelen, kon dat ook zonder ingewikkeld heen en weer gerij met de auto. En nu zijn we er allemaal even blij mee. Hopelijk jij straks ook!

Toen je broer werd geboren, was mijn vader net een paar dagen ervoor gestorven. Een rollercoaster van verdriet en vreugde. Leven dat ons verliet en nieuw leven dat in de familie kwam.

Ik hoop dat jouw komst hier op aarde een grote vreugdebron mag zijn. Dat we mogen vertrouwen dat het oog van onze Schepper op je rust. Op jou maar ook op alle (nieuwe) kindertjes. Want de wereld die we kennen is niet meer wat het was. Ondanks dat, wil ik blijven vertrouwen dat het ooit eens allemaal goed komt. Dat we ooit eens allemaal in vreugde en vrede mogen leven! Je oma