Lab-werk en zwanger

Als je een beetje rond leest op verschillende online blogs over het moment waarop kinderen het 'beste uitkomen' zijn de meningen erg verdeeld. Als je kijkt op websites waar vrouwen advies vragen over de 'timing' van kinderen tijdens een academische carrière, lopen de meningen nog meer uiteen.

Op dit soort blogs zijn er altijd mensen die zeggen ervaringsdeskundigen te zijn en daarom zichzelf niet schuldig voelen als ze zeggen dat kinderen krijgen nooit uitkomt naast een carriere in de academia. Zeker niet als we het hebben over de bèta studies. De studies die een hoop lab-werk vereisen.

Ergens snap ik dat punt. Je kunt niet werken in een lab waar radioactief materiaal wordt gebruikt tijdens je zwangerschap, of in een lab waar er kans is op besmetting met een virus waar je meer werkt.

Echter denk ik ook dat dit niet beter wordt als je verder bent in je carriere. Als je binnen de academia wil blijven wordt een promotie plek gevolgd door één of twee post-doctoraal plekken, waar je ook gewoon in een lab moet werken. En de druk wordt dan alleen maar groter. Geld aanvragen schrijven, blijven solliciteren, studenten begeleiden en noem het maar op.

Binnen de academia heerst de cultuur dat men zegt dat het alleen maar drukker wordt, naarmate je hoger op de carriere ladder staat. Werkend in een lab met bachelor-, master-, PhD- studenten, post-docs, en natuurlijk een professor, kan ik dit alleen maar beamen. Dus een juiste tijd mag er dan misschien niet zijn, maar zeker als labwerk het argument is, dan maakt het eigenlijk niet uit.

Daarbij vind ik dat iedereen de vrijheid moet hebben om zelf te beslissen of ze wel/geen kinderen willen. Ik heb er ook moeite mee hoor. Ik ben ook bang voor de negatieve meningen van mensen in mijn vakgebied. Maar dan houd ik maar vast aan de woorden van een mentor van me. "Als ze me niet willen omdat ik een kind heb, dan wil ik niets met die mensen te maken hebben en wil ik al helemaal niet voor ze werken!"

En ik heb 'geluk'. Ik werk in een lab zonder radioactief materiaal en zonder virussen of bacterien. Nou ja, die zullen we vast wel hebben in het lab, maar niet de gevaarlijke soort in een petri-schaaltje. Ik mag gewoon de hele zwangerschap in het lab blijven, zeg maar (best letterlijk als je je bedenkt dat ik geen zwangerschapsverlof heb).

Ik zit in een biologiedepartement, maar wij zijn een van de weinige laboratoria in het departement die geen moleculair werk doen. Als ik anderen mijn lab laat zien kijken ze ook gek op. Een loopband, een 3D-printer, een paar plexi-glass boxen en een hoop kabels en cameras. Ik werk namelijk in een biomechanica lab. Wij bestuderen locomotie. En in mijn geval de locomotie van kleine knaagdieren.

Ik zeg altijd tegen mensen dat ik de hele dag met natuurkundige formules werk en die toepas op dier-locomotie. Met het uiteindelijke doel om design van protheses en robots te optimaliseren.

Dus toen ik mijn dokter vroeg of ik nog wel met mijn diertjes mocht werken nu ik zwanger was, zei ze dat het geen kwaad kon. Ik moest alleen handschoentjes aan en goed mijn handen wassen als ik contact had gehad met ze. Ik blij, mijn baas blij.

Maar ik begrijp dat er meer druk op iemand ligt die daadwerkelijk lab-werk moet doen in een laboratorium met een mogelijk gevaar voor moeder en baby. Maar dan blijft staan, het is jouw leven en niemand mag jou vertellen wanneer je voor kinderen wil gaan. Het mag namelijk niet afhangen van je werk. Nooit.