Utrogestan bijwerkingen die lijken op zwangerschapsklachten

Nou, daar gaan we dan. Aan de Utrogestan. Mijn eerste ovulatie na ons bezoekje aan de vrouwenpoli is een feit. Ik mag beginnen met de hormonen. Oftewel: Utrogestan (zo heet het pilletje). Ik weet dat ik vrij gevoelig ben. Zo ben ik na 1 glas alcoholhoudende drank al lekker aangeschoten. En dus vraag ik me ongerust af of deze hormonen echt geen bijwerkingen hebben. Inmiddels heb ik al best wat vrouwen om mij heen die ook vruchtbaarheidsproblemen hebben en dit middel al eerder hebben gebruikt. Ik besluit bij hen te rade te gaan.

Ik krijg een stormvloed aan reacties. Zeker wel dat het bijwerkingen heeft, naast dat je er moe van wordt, kun je er zowat elke bekende zwangerschapsklacht van krijgen, zonder zwanger te zijn. Dus ik moet vooral niet meer luisteren naar mijn lijf. Die is nu geheel onvoorspelbaar geworden. Voel ik zwanger? Dan ben ik het waarschijnlijk niet. Denk ik dat het deze maand niet gelukt is, dan ben ik het waarschijnlijk wel. Jaja, dat klinkt bemoedigend. NOT!

Vol met frisse tegenzin begin ik dus aan de hormonen. En ja hoor, na iets meer dan een weekje slikken voel ik me wat misselijk worden, worden mijn borsten lekker gevoelig en vermoed ik dat ik weer eens zwanger ben. Totdat ik aan de woorden denk van mijn persoonlijke vruchtbaarheidsexperts. Dan kom ik tot de conclusie dat dit wel heel erg toevallig is. Gelijk de eerste cyclus weer zwanger.

Sowieso moet ik nog drie maanden die vagina cultuur pillen slikken. Mijn vaginabacteriën moeten namelijk blij zijn, om miskramen te voorkomen. Ik stel mezelf zo voor dat die pillen concerten en theatervoorstelling geven tussen mijn schaamlippen in, ofzo. Tsja, ik word simpelweg een beetje melig van alles wat ik moet doen nu, om gezond zwanger te worden en te blijven. Maar goed, zolang ik die vaginapillen nog slik, zal ik wel niet blijvend zwanger worden, houd ik mezelf voor. Dat haalt de druk er in elk geval even vanaf.

En dus doe ik op mijn NOD een zwangerschapstest en toch hoop ik nog hard dat deze positief is. Ik ben natuurlijk gewoon de uitzondering op de regel. Maar ja, ik val net zo hard weer van mijn bergje hoop af. Natuurlijk ben ik niet zwanger. Zo was ik al door meerdere dames gewaarschuwd. Dag hoop. Daarop stop ik resoluut weer twee weken met de hormonen slikken en word ik weer flink ongesteld. Op naar maand 2 en de nieuwe ovulatietesten.

Al gauw ben ik weer aan het ovuleren, klussen mijn man en ik er bed lustig op los en ga ik weer aan de hormonen. Al verwacht ik dit keer niet dat het raak is. Toch heb ik ook deze maand weer last van allerlei zwangerschapsklachten. Maar wederom is de test negatief.

Midden in mijn ongesteldheid kom ik op facebook een advertentie tegen. Een organisatie is op zoek naar weekend-pleeggezinnen. Een soort buddygezin. Dat klinkt interessant. Zolang we zelf geen kinderen hebben, kunnen we natuurlijk wel een fijn thuis zijn voor een kind van een ander bij wie het thuis soms wat minder gaat. En dus vraag ik informatie op.

De volgende dag wordt ik direct opgebeld door Laura. Ze is helemaal blij met mijn aanmelding en wilt gauw gesprekken met ons inplannen. Ze hebben een wachtlijst en zoeken snel pleeggezinnen. Normaal doen ze eerst een check bij de kinderbescherming om te zien of er geen bezwaar is of hij pleeggezin mag worden, maar aangezien ik gastouder ben gaat ze er vanuit dat ik door die check kom. Ik overleg met mijn man die het, verrassing, direct een leuk idee vindt.

En dus worden er een maand later de gesprekken ingepland. Tussendoor vullen we de aanvraag voor de gezins-check in. Na de aanvraag wordt ik gebeld door Marleen. Zij gaat mijn gesprekken doen. Ze vraagt wel of ik en mijn man voor die tijd een vragenlijst willen invullen, zodat ze een beter beeld van ons kunnen vormen. Ook wordt deze vragenlijst gebruikt als leidraad voor de gesprekken met ons. Ze gaat hem z.s.m. mailen.

Al snel zit de vragenlijst in de mail. Het document bevat 52 pagina’s (!) aan vragen. Joh. Vragen over onze ouders, ons vroegere gezin, onze normen en waarden, onze opvoedstijl en casussen van situaties. Het is een hele kluif om doorheen te worstelen. Gelukkig geeft Marleen aan dat niet alles voor het eerste gesprek ingevuld hoeft te zijn. Het is ook heel veel werk.

Inmiddels ben ik ook aan de derde ronde met hormonen begonnen. Deze maand zijn mijn zwangerschapsklachten gelukkig een stukje minder. Ik denk dat mijn lijf eindelijk aan de hormonen begint te wennen. Want echt, als ik nog een jaar door moet met elke maand zwangerschapsklachten … nou ja, dan doen we dat natuurlijk, maar leuk is wel anders. Een weekje voor ons gesprek moet ik weer testen of ik zwanger ben. Ja, negatief uiteraard. En dus stop ik weer met de hormonen.

Ondertussen ben ik druk bezig in ons verleden aan het graven. Hoe was de band met je broers en zussen toen en hoe is deze nu? Wat deden jullie ouders aan seksuele voorlichting? Welke opvoedkundige vaardigheden van je ouders zou je willen overnemen? En welke juist niet? En ga zo maar door. Deze hele week is een trip down memory lane voor mij.

Een moeder van mijn gastkinderen werkt als verpleegster met corona patiënten, dus die kans zit er best wel eens in. Ik blijf maar binnen en stuur mijn man de deur uit voor de boodschappen, precies volgens de maatregelen. Ik heb gelukkig (nog) geen koorts. Zwanger kan ik ook niet zijn. De test was tenslotte negatief. Maar toch besluit ik vast een test voor de volgende dag klaar te leggen. Gewoon… voor de zekerheid. Je weet tenslotte nooit.

De lange vragenlijst leg ik aan de kant en ik besluit even uit te rusten. Ik ben behoorlijk moe. Mijn man is de hele week druk aan het werk geweest. Ik plan met hem de zondag in, zodat we samen zijn deel van de vragenlijst in kunnen vullen en deze zondag gelijk op kunnen sturen. Dan ga ik naar bed, doodmoe.

Note van de redactie... Utrogestan kan, afhankelijk van de dosering en de gevoeligheid van de patiënt, de volgende bijwerkingen veroorzaken volgens de bijsluiter:

• bloedverlies uit de vagina (buiten de normale maandelijkse bloeding);
• onregelmatige menstruatiecyclus;
• gevoelige borsten;
• misselijkheid;
• duizeligheid;
• slaperigheid;
• moeheid;
• hoofdpijn of migraine.

Verdere bijwerkingen die aan progestagenen (stoffen die op progesteron lijken) worden toegeschreven en die mogelijk ook tijdens de behandeling met Utrogestan kunnen voorkomen, zijn:

• maag- of darmklachten (anders dan misselijkheid);
• “zwangerschapsvlekken” (vlekkerige verkleuring van de huid);
• jeuk;
• huiduitslag;
• geelzucht;
• depressieve stemming;
• toe- of afname van geslachtsdrift;
• achterwege blijven van de maandelijkse bloeding.

Bijna alle Utrogestan bijwerkingen zijn ook de eerste zwangerschapssymptomen bij een beginnende zwangerschap, én kunnen ook voorkomen rond de periode van je ongesteldheid. Lekker verwarrend. Je kunt onze Online zwangerschapstest doen en je symptomen vermelden om de beschrijvingen te lezen die horen bij de eerste zwangerschapssymptomen.

Voor de duidelijkheid: ALLEEN een zwangerschapstest met urine of bloed kan je de echte uitslag geven. De online zwangerschapstest is bedoeld om je de eerste zwangerschapssymptomen te leren herkennen, maar zal nooit met zekerheid kunnen vertellen of je zwanger bent of niet. Juist met Utrogestan zal dit erg verwarrend voor je zijn en brengt alleen een echte betrouwbare zwangerschapstest duidelijkheid.