De 3D echo was echt heel leuk, nog leuker dan verwacht

Mijn buik heeft inmiddels een eigen leven, want het gaat alle kanten op. Geen kleine schopjes en kriebelende handjes meer, ze heeft nu genoeg kracht om mij met een schop omhoog te laten schieten. ’s Avonds op de bank is het heerlijk om samen de buik te voelen. Voelen hoe onze dochter laat weten dat ze er is. Steeds meer aanwezig. We kijken uit naar het moment dat ze in onze armen ligt.

Met alle bewegingen in de buik begint een toenemende nieuwsgierigheid naar hoe ze eruit zal zien. Op wie zou ze lijken? Hoe zou ze voelen? Hoe zou ze ruiken? De babykamer is bijna klaar. Een leeg bedje, waar straks onze kindje in ligt. Zo mooi, maar tegelijk ook onwerkelijk. Het kindje uit mijn buik, straks in dat bedje.

Aan het begin van de zwangerschap had mijn schoonmoeder enthousiast een 3D echo beloofd. Toen was mij nog niet helemaal duidelijk wat ik ervan kon verwachten. Maar daar zou nu verandering in komen, want met 27 weken was het zo ver om met een 3D echo in de buik te gaan kijken. Rond de 27e week is een goed moment om een 3D/4D echo te laten maken. De baby heeft nog een beetje ruimte om te bewegen en het gezichtje goed te laten zien en rond deze tijd is het gezichtje al wat gevormd door babyvet.

In de wachtkamer voelde ik de spanning stijgen. Iedere afspraak rond om de baby blijft gewoon spannend. Helemaal zo'n leuke als vandaag, waar we al een tijd naar uit hebben gekeken. Gelukkig was daar de echoscopiste die ons naar binnen riep. Voor ons verlieten twee gelukkig gezichten met foto in de hand de echo kamer. Heerlijk om te zien, je voelt gewoon het geluk. Nu mochten wij gaan genieten van het beeld. Mijn schoonmoeder, lief en ik keken vol verwachting naar het scherm. En daar was onze mini. Het blijft zo mooi om te zien.

De kleine lag met haar billetjes naar beneden en voetjes voor haar gezicht in een lenige positie. Zo schattig. Alleen om het gezichtje mooi in beeld te krijgen, was deze houding minder geschikt. Nu konden we alleen voetjes en handjes zien. Met paar keer draaien op mijn zij en het echo apparaat gereed kregen we uiteindelijk een prachtig plaatje te zien.

Neusje, mondje, oogjes. Een echt baby’tje in mijn buik. Dit meisje voelen we al weken lekker kriebelen en schoppen. Ze voelt zo dichtbij en nu hebben we er een foto bij. De echoscopiste kon zelfs zien dat onze dame al over heel wat haar beschikt. Een borsteltje kan meteen op onze baby benodigdheden lijst.

Ik had niet verwacht dat de 3d echo zo mooi en bijzonder zou zijn.