Zusje, je mag nu wel komen

9 maanden zijn lang. Helemaal wanneer de zwangerschap niet van een leien dakje gaat. Kruipend door de weken richting iedere mijlpaal. Steeds wat dichter bij een ‘veilige grens’. Inmiddels maakt onze mini een goede kans. Maar daaraan vooraf zijn heel wat onzekere momenten geweest. Veel ziekenhuis en onderzoeken en bij elkaar genomen aardig wat stress. Een rollercoaster, waar ik mijn dochter van nu net 4 jaar niet helemaal buiten heb kunnen houden. We hebben ervoor gekozen haar erin te betrekken. Tranen en angst horen erbij.

Alleen het stukje geduld en tijdbesef is nu wel bereikt. “Mama je bent toch heel dik, nu moet de baby komen?” De voorheen voorzichtige vraag, is de baby er al als ik terug uit het ziekenhuis kwam heeft plaats gemaakt voor lichte boosheid. Onze dochter vindt het wel genoeg zo en wat breng je daar nog tegen in. De zwangerschap hebben we zo bewust en intenst meegemaakt. Even een weekje ‘vergeten’ was voor ons niet mogelijk. En dan duurt het zooooo lang.

Maar dat lieve zusje gaat er komen. Door de vele bloedingen heb ik al een aantal keer afscheid van dat beeld genomen. Op een gegeven moment durfde ik het amper nog te zien. Onze wens en geluk, we willen het niet kwijt. Nu met ruim 32 weken, met een gezonde dame trappelend in de buik. Haar aanwezigheid is zo voelbaar. Het is allemaal echt. En dat is wat mijn dochter nu ook voelt. Weg met alle twijfels, ik wil mijn zusje zien.

Al maanden plukt ze bloemetjes voor haar zusje en ook veel tekeningen worden er voor haar gemaakt. Wat eerst nog een beetje pijn deed, kan ik nu heerlijk toelaten. Zo mooi hoe een kind het ervaart. Romantisch naar samen naar de schopjes voelen op mijn buik, is haar geduld niet waard. Heel kort even een handje op mijn buik, “oja”..(lachje)... en weer verder. “Maar de baby heeft nog helemaal niet geschopt”, zeg ik dan.

Tegenwoordig is het antwoord op de vraag: “Wil je de baby even voelen?” “Nee, hoor.” En lekker door met waar ze mee bezig was. Helemaal op haar manier. En dat is prima. Een beetje boos omdat het zo lang duurt, hoort daar ook bij. Het is een kind en bijna dus grote zus. Heel benieuwd hoe zij dat straks vindt. Een zusje voor altijd en grote zus voor onze mini. Wat een geluk dat wij dat kunnen geven. Het voelt als een heerlijk gezin.