Peuter mama met Diabetes type 1 en zwanger - deel 5

Oh wauw met deze blog spring ik even naar de realiteit van nu. Normaal schreef ik mijn blog over de gebeurtenissen van twee weken geleden, maar in deze blog wil ik jullie ook meenemen met hoe het nu is. Met natuurlijk toch eerst een terugblik naar de laatste controle bij de gynaecoloog.

Dinsdag 10 maart 2020 hadden we weer een afspraak bij de gynaecoloog. Er was op dat moment net besloten dat we geen handen meer mochten geven, dus dat werd ook in het ziekenhuis niet gedaan. De meeste uitslagen van het bloedonderzoek waren binnen en tot nu toe zijn de uitslagen allemaal goed.

Het spannende moment was toch wel weer die echo! Maar toen we eenmaal het beeld met onze, super actieve, baby te zien kregen waren we enorm opgelucht en blij. Na een aantal keren wat metingen te hebben uitgevoerd, bleek ook nog eens dat ik al 4 dagen verder ben! Wat een verrassing.

Ondanks al dit goede nieuws maak ik mij onbewust toch wel wat zorgen en zit er ook nog de angst dat het mis kan gaan. Ik heb gevraagd of ik wat vaker op controle mag komen, zodat niet alleen mijn Diabetes, maar ook onze baby goed in de gaten wordt gehouden. Voor 31 maart staat er een afspraak bij de verloskundige in het ziekenhuis en 14 april weer bij de gynaecoloog.

Ik moet eerlijk zeggen, ik was nog niet heel erg bezig met het coronavirus. Mijn collega’s op de werkvloer hadden het er wel constant over en hielden het nieuws in de gaten. Op het moment dat de persconferentie op donderdag 12 maart werd gehouden, schrok ik toch wel wat van deze maatregelen.

Op dat moment begon ik me ook wel wat zorgen te maken en ik twijfelde of ik na het weekend wel op kantoor moest gaan werken of toch beter thuis kon inloggen. Vrijdags heb ik altijd vrij, dus ik had met mijn baas afgesproken om het weekend even af te wachten. Zondagmiddag 15 maart kwam er een appje van mijn baas dat ik, gezien de risico’s, beter thuis kan gaan werken.

Na de persconferentie die diezelfde avond werd uitgezonden bleek dat dit voor bijna heel Nederland zou gelden inclusief de kinderen die normaal gesproken naar de opvang of naar school gaan. Wat een omschakeling ineens.

Daar zat ik maandagochtend achter mijn laptop in de woonkamer. Mirthe is de laatste tijd erg veeleisend en lijkt niks meer zelf te kunnen doen. Deze dag was voor mij constant werken, Mirthe, werken, Mirthe en tussendoor nog de benodigde tussendoortjes en lunch maken en opruimen. Vergeet vooral niet elke 5 minuten dat ze me nodig had of dat ik haar moest helpen met iets. Dus conclusie na dag 1: dit gaat niet werken.

Dinsdags is normaal mijn vrije dag, maar omdat ik afspraken in het ziekenhuis had ging Mirthe ’s ochtends even naar mijn ouders (die nu ook thuiswerken). De afspraken waren telefonisch, want i.v.m. de coronacrisis willen ze zoveel mogelijk het aantal mensen die het ziekenhuis bezoeken inperken.

Tijdens het gesprek met de Diabetesverpleegkundige heb ik toch even gevraagd of mijn angst voor corona terecht is. Het risico is dat wanneer iemand met diabetes ziek wordt dat de bloedsuikers ontregeld raken. Voor iemand die normaal stabiele bloedsuikers heeft, heeft dit niet direct hele grote gevolgen, maar omdat ik zwanger ben heeft het wel gevolgen voor de ontwikkeling van de baby. Dus ja, ik moet toch zeker erg voorzichtig zijn.

Sinds dat moment ben ik dus erg voorzichtig met wie ik omga, waar ik heen ga en waar Mirthe heen gaat. Ik houd zoals altijd mijn bloedsuikers erg goed in de gaten en heb wekelijks telefonisch contact met de Diabetesverpleegkundige.

Ik merk dat het een enorme omschakeling is om thuis te werken en je peuter ook thuis te hebben. De eerste week was vooral erg zoeken naar een goede balans. Mirthe gaat twee dagdelen naar mijn moeder, schoonmoeder of tante, zodat ik kan werken. Verder probeer ik tussendoor of ’s avonds in te loggen en wat voor het werk te doen. Daarnaast probeer ik van dag tot dag te leven. Te genieten van die heerlijke zonnestralen en de onbezorgdheid van Mirthe. Ze heeft helemaal niet door wat er gaande is en is soms lekker op dreef. Ik geniet er maar van dat ik haar elke dag bij me heb.

Volgende week dinsdag heb ik een afspraak bij de verloskundige in het ziekenhuis. Ik hoop dat deze afspraak doorgaat en dat alles nog steeds goed is. Ik houd jullie op de hoogte! Ik wens jullie allemaal sterkte toe in deze moeilijke tijd en probeer vooral de positieve dingen te zien! Leef van dag tot dag en geniet!