Koekje van eigen deeg en wat ieder ezeltje van geboorte meekreeg

“Goedemorgen klein liefje, Hier is mama, ben je aan het gymmen lieverd? Zoveel schopjes tegen mama’s buik. Of wil je er graag uit? Je moet nog even binnen blijven hoor, we hebben nog 10 weken te gaan. Is het te krap voor je daar binnen? Of doe je een paar rek en strek oefeningen? Ik hou van je klein liefje.”

Heerlijk dit kleintje zo te mogen voelen bewegen, mijn hart zingt. Werkelijk, ik kan NIET wachten tot de geboorte… Vandaag hebben we de kaartjes voorbereid. We hebben ZO HARD gelachen… Allereerst, en ik weet dat we eigenlijk geen reclame hier maken, maar ik kán niet anders. De vorige Geboorte kaartjes hadden we ook bij LOVZ besteld en omdat ze prachtig waren en de service echt super was, kwamen we ook nu weer daar uit.

Gingen we de vorige keer alleen nog voor een standaard geboortekaartje met een paar aanpassingen, deze keer wilden we heel graag een ezeltje op ons kaartje en weliswaar hetzelfde ezeltje als wat een vriendin al op een lampje geborduurd had voor de geboorte, met de naam van onze kleine Baby G, welke mijn man en ik allebei gedroomd hadden.

De oudste had nog een zelfgemaakt kaartje met een foto met klein schaapje op zijn kaartje, de middelste een girafje en nu krijgt onze kleine baby to be born, een klein ezeltje.

Wat ik recent ontdekte, lees wat mijn 9 jarige ‘Freek Vonk’ junior ontdekte en ons in geuren en kleuren vertelde, is dat elke ezel een kruis op zijn/haar rug heeft. “Je bent zo dom als een ezel” of “Ik ben geen pakezel”, zijn natuurlijk niet echt geliefde uitspraken die een ezel op zich geliefd maken. Maar er was ook een andere ezel. Een uitverkoren ezel. Geen edel elegant paard. Geen prachtige vurige volbloed voor die regio heel normaal, maar ‘een gewoon’ ezeltje.

Dit ezeltje droeg de zwangere Maria op zijn rug en bracht haar naar Bethlehem, De Geboortestad van onze Great I AM. Járen geleden, maar een waargebeurd verhaal, en nog zo belangrijk voor het heden. Hetzelfde dier, ook weer een ezeltje, zien we terug als Jezus Christus jaren later… de poorten van Jeruzalem binnen rijdt op een ezeltje en een ieder roept: “Hosanna, Hosanna, voor de Hoogste!” En zij hun jassen en mantels uitspreiden over de vloer en de ezel op deze ‘rode loper’ de Koning van alle koningen, de Koning van de Joden, en ook onze Koning, dichterbij draagt naar zijn ‘Eindbestemming’ en ‘Laatste Dag’ waar Hij onschuldig aan het Kruis sterven mag.

“Het was een ezeltje…”
Toen de oudste het vertelde, zei ik “Nee dat kan niet. Elke ezel heeft een kruis op zijn rug???”
“Yes mommy”, zei hij, “it is true, can you believe it?” / “Ja mam, het is waar, kunt u het geloven?” Ik opperde nog: “Misschien alleen de zwangere moederezels, die net als wij moeders een zwangerschapsstreep over hun buik kunnen hebben lopen?”
Hij, niet geïnteresseerd in zwangere vrouwen, maar wel in dieren, zei: “Mom, I have no clue about pregnant women, but seriously every donkey has this cross on their back the very moment they are born.” (Mam, ik heb geen idee wat zwangere vrouwen aangaat, maar echt waar, elke ezel heeft dit kruis op zijn rug vanaf het moment van geboorte.)

Hij kwam nu met al zijn research, zijn boeken uit de bieb, zijn plaatjes gevonden op de laptop en, en, en. En inderdaad, groot en klein, allemaal ditzelfde kruis op hun rug. Wauw wat bijzonder moest ik nu toegeven. Ik hou zo van het waargebeurde kerstverhaal.

De Koning van het Heelal geboren in een stal… en nu nog dit weetje over elke ezel op aarde erbij. Wauw dat maakt blij. I LOVE IT, hoe we in de Schepping onze Schepper kunnen herkennen. Op zoek kunnen gaan, en mogen ontdekken dat we kunnen vertrouwen op Zijn Naam.

Maar waarom moesten we nou zo hard lachen bij het ontwerpen van de kaartjes? Wel nu, terug naar LOVZ, en meneer Dennis die ons begeleidde in het ontwerp van ons al uitgekozen ezeltje welke hij van het borduurseltje, prachtig op de computer zou illustreren. Erg fijn voor NIET computerkundigen zoals wij. Maar nu kwamen we uit bij het kapsel van het ezeltje. Mijn man en ik hadden geen eenheid. Té grappig. Mijn man, ging voor het ene kapsel van het ezeltje en ik voor het andere.

Ja en hoe kies je dan? Over zoiets belangrijks als het geboortekaartje. Ik kon me juist dat ezeltje, wat mijn man koos, als minste voorstellen van de 3 die meneer Dennis ons voorgelegd had, maar ik wilde ook mijn man niet beledigen, als dit écht was wat hij wilde. We keken elkaar aan en zaten voor een moment met de handen in het haar over ‘het kapsel’ van het ezeltje wat op het geboortekaartje van onze Baby G mag komen.

Mijn man schoot nu ook in de lach, gaf me een kus en zei: “Babe, this is a girl thing, you choose which ever one you want okay, just leave me out of it!” (Lieverd, dit is een meidending, kies jij maar welke je wilt okay, en laat mij erbuiten).

Nog steeds lachend kon ik alleen maar antwoorden, “if that means that we will not choose the Rasta-Donkey, I GLADLY say yes!” (Als dat betekent dat we geen rasta ezeltje kiezen, dan zeg ik OPGELUCHT, JA!) en nu was het mijn beurt om hem een kus op zijn wang te drukken. Zoveel plezier met geboortekaartjes uitzoeken. Echt waar. En ja, kon ik meneer Dennis van Lovz nu antwoorden, wij gaan voor het ezeltje zónder RASTA HAAR! HALLELUJAH!

Ik las zoiets moois vandaag en ik moet daar nu ook weer aan denken; Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend… you do not need verbal language to communicate to express yourself, PLAY! Laughter & Love is an universal language! / Je hebt geen verbale taal nodig om te communiceren om jezelf uit te drukken, SPEEL! Lachen en Liefhebben is een universele taal!

Daarmee wil ik vandaag graag afsluiten en met ons Lievelings Recept voor COOKIES voor deze tijd van het jaar. Ons hele huisje ruikt ernaar.

INGREDIËNTEN (voor ongeveer 40 koekjes) 600 gram bloem.
450 gram roomboter, ongezouten het liefst.
300 gram bruine rietsuiker.
2 eidooiers.
2 theelepeltjes vanille extract. (als ik die niet in huis heb laat ik die ook weleens weg.)
120 gram witte chocolade stukjes in stukjes gehakt… of zoveel als je wilt, want er verdwijnt altijd chocolade in kindermondjes terwijl koekjes deeg wordt gemaakt.
120 gram gedroogde abrikozen… Hier halen wij vaak bij de Aldi zo een zak Trader Joey’s en de helft van de abrikozen zijn al opgegeten voor het deeg gemaakt is en de andere helft hak ik dan in stukjes voor het deeg. Koekjes bakken is een Feest!
Snufje zout.

AAN DE SLAG: Boter, suiker, eierdooiers en vanille extract mixen, tot het lekker romig is. Bloem en snufje zout toevoegen en net zolang (laten) kneden tot het een mooi egaal deeg is. Als laatste alle chocolade en abrikozenstukjes erbij. Door de kleine handjes die lang gekneed hebben is het deeg vaak warm. Het liefst doen wij het dan in een plastic boterhamzakje. Een ieder zijn bolletje of rolletje en leggen dat minstens een uur in de koelkast.

In de oven voor 15-17 minuten op 180 graden tot ze gaar en goudbruin zijn in het midden van de oven. Met zoveel koekjes, verwisselen wij vaak 3 keer de plaat. Zodra ze afgekoeld zijn kunnen ze in een plastic container of cookie jar en blijven wel twee weken goed.

Heerlijk warm kopje thee erbij en Genieten Girls!