Een wasknijper zonder veer

Kort terugblikkend, mocht ik in plaats van een kerstpakket, een kraampakket ontvangen! WAT EEN FEEST! Samen met de jongetjes en kleine baby G in mijn buik, stond ik daar, geen idee wat er zou komen, en toen kwam deze doos vol lieve kaartjes en vol lieve cadeautjes van collega’s én een grote bos bloemen, én, én, én…

Zo vaak denk ik als ik ’s avonds in bed lig, dit was de mooiste dag van mijn leven. Ik heb zulke dagen NODIG Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend. Eenieder heeft dat NODIG! Een dag overweldigd door genade, overspoeld door liefde, vol lachende gezichten en tranen omdat het een ieder raakt. Vooral nu, zo aan het einde van de zwangerschap, I need those moments.

Recent zei ik tegen de oudste: “Ik hou van jou en ik ben zo graag bij jou”. We hebben er een uur of wat over doorgekletst. Op de één of andere manier raakte het hem. Zo vaak, zeggen mensen “I love you”, maar menen ze het ook, was zijn grootste vraag? Is dat alleen maar als ik iets doe wat populair is en leuk gevonden wordt?

... Maar zodra ik dan tegen populair opinion in ga. Iets zeg wat te dicht bij komt, of wat te confronterend is, dan zijn diezelfde drie woordjes heel gauw als sneeuw voor de zon verdwenen en is het net zo goed “ik haat jou”. Oh ik begrijp het zo. Kinderen kunnen zo hard zijn soms… en wij volwassenen, net zo. Meedogenloos.

Emoties. We kunnen er niet op leven… Dat is iets wat ik vandaag echt mee wil geven, zo bedacht ik, met in mijn handen een zakje vol met kleine wasknijpertjes, uit mijn kraampakket. GEWELDIG! Een groot roze lint en een groot blauw lint erbij, en oh wat word ik hier blij van.

Het was op een dag dat ik de was ophing en ik eigenlijk wasknijpers te kort kwam en ik me realiseerde dat ik alleen nog maar wasknijpers zonder veer in mijn mandje had liggen. Super irritant. En terwijl ik lelijke dingen dacht, waar geen mens wat aan heeft en wat niets oplost. Dacht ik tegelijkertijd… Zo is het ook met het huwelijk, met relaties… Ja zelfs met ons eigen lichaam als het uit balans is en ‘zonder veer’, zonder vitamine storage.

Als ik kijk naar de twee losse wasknijper delen en de veer die eruit is, dan is er geen kracht om iets te bereiken, in dit geval om de was op te hangen. Maar als het gaat om de liefde. Om vreugde. Om bemoedigingen, om gezondheid, als die ‘veer’ eruit is. Dan is het mis. Dan zijn het twee aparte delen. Die gewoon maar daar zijn. Zonder veer. Geen kracht meer.

Ik hou zo van lieveheersbeestjes. Ik weet eigenlijk niet of het waar is, en ik zou het eigenlijk aan ‘mijn Freek Vonk junior’ moeten vragen, maar ik weet nog dat ik altijd dacht, dat zoveel stipjes als een lieveheersbeestje heeft, zoveel kindertjes heeft ze. Op deze wasknijpertjes zaten ze hoor, een heleboel, lieveheersbeestjes…

En ook toen dacht ik het… zonder de veer, de Zegen, de Hand, van onze Lieve Heer… zonder, kunnen wij niet meer. Hij geeft Zijn Zegen, Hij geeft Nieuw Leven. Ik heb Hem nodig. Elke dag. Niet nu alleen met de bevalling voor de deur, maar ELKE DAG! Hij is mijn veer. Hij houdt mijn man en mij samen. Hij houdt ons gezin samen. Hij is onze veer!

Gisteren nog zei ik: “IK KAN NIET MEER, LIEVE HEER, ik wil géén overgewicht meer!” Ik voel me als een WHALE!! De kinderen moesten lachen ‘mommy the whale’ en de oudste probeerde me op te beuren door te zeggen dat een whale in het water best elegant is. “Ja nou nee hoor,” kon ik alleen maar antwoorden, “mommy is gestrand. En een whale aan land, is alles behalve elegant. Ze kan niet op of om.”

Ik moest denken aan de Jumbo en mijn winkelwagentje. Misschien heb ik het al eerder verteld. Sorry als ik in herhaling val, maar I want you to get the picture. Als 2 mensen (of meer natuurlijk) 1 zijn, dan gaan we FORWARD! Eenheid is wat beschermt. In unity lies protection. Oneensheid is what divides, wat ons scheidt. In disunity there is no protection. En dit hoeft niet zo te zijn, when we agree to disagree, maar neem de actuele situatie in ons land. Iedereen heeft wel iets te vinden over de maatregelen uit het torentje… en het virus. Discussiëren kunnen we er over. Als ik niet beter zou weten, zou het lijken alsof het leven hier om gaat.

Wat nu als ik er eens bij stil sta… MIJN HANDEN, als eerste inéén sla en naar God de Vader ga. Hem vraag om bescherming. Om ontferming. Als ik rustig word en normaal nadenk. Dan zijn er geen paniek uitbraken. Want ik weet dat ik weet, dat Hij over mij en mijn gezin zal waken. Wat er ook komt…uiteindelijk is mijn leven in Zijn Handen. Hij is het die mij Levensadem geeft. Wat een Feest! Angst is als een open deur waar de vijand regeert, oprecht dat is wat mijn eigen verleden me heeft geleerd. Dicht die deur van angst girls!!

Even terug naar de Jumbo… op een dag vond ik 2 euro… een twee euro muntstuk, maar het was 1 munt. "Duh!" (yes I know, but bare with me for a second) Maar het sprak tot me, de minuut dat ik die munt in het karretje deed. Ik had geen muntje bij me, en er is sowieso geen pijl op te trekken wanneer je nu wel of niet een muntje nodig hebt. Maar hier was het… Als twee 1 zijn… dan kunnen we naar voren gaan. Dat is zo in het huwelijk, maar voor mij is dat ook echt zo met Jezus Christus en in Zijn Naam. Ik kan met Hem FORWARD, verder, gaan. Samen met Hem, kunnen we de wereld aan, voor welke zeeën, golven of bergen we ook staan!

Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend. Soms gaan de dingen niet zoals we hopen. Dingen, situaties kunnen anders lopen. Maar breng je ‘twee wasknijper delen’ naar de Heer… met Hem heb je die veer weer. Heb je weleens geprobeerd, die veer er weer zelf op terug te zetten? Of mijn zwangere vingers zijn te dik, óf ik heb er géén geduld voor, maar het is niet aan mij besteed. Weg met die troep in de vuilnis ermee… Ja, met een wasknijper kan dat, voor 2 euro heb ik bij IKEA weer een heerlijk pak vol nieuwe frisse kleurtjes. Maar bij een huwelijk, bij een relatie, bij een verdeeld land, gaat dat niet, dan is er verdriet.

Ik hou van deze bevalling voorbereidingstijd. Vooral het lezen over de importance of bonding. Het belangrijke van bonding, het huid op huid contact met het kleintje dat dan opeens in deze koude wereld is. Ver weg van de hartslag van moeder vandaan…

Kan ik dat nog als laatste meegeven voor vandaag en kunnen we daar even bij stilstaan? Ik denk dat niet alleen pasgeboren baby’tjes dat nodig hebben, maar dat we dat eigenlijk allemaal nodig hebben. Is Lanterfantentijd mijn nieuwe Thema, dan is ‘Family-Quality-Tijd van Bonding’ als subcategorie, mijn new priority.

Het zo dicht bij elkaar zijn, als twee, 1. Zoals man en vrouw, zoals een moeder (een vader) en een kind… Dicht tegen de hartslag aan. Vertrouwen op Jezus Naam. Als je erover nadenkt. Oprecht. Dat is echt wat een baby’tje in de baarmoeder doet. Dat baby’tje is, nog verborgen voor jou en mij. Het zwemt in vruchtwater, onbezorgd, gebonden aan de navelstreng, maar totaal gezien door The Great I AM.

Denk nu alsjeblieft niet, oh daar gaat ze weer… Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend… kijk ik om me heen, dan denk ik, ja we zijn rijk in Nederland, maar zoals Danny de Munk eens zong… ik zie zoveel mensen om me heen… Zo verd*md (onzeker, angstig, bang) alleen! En de eerste lyric komt in mijn geheugen… “Krijg toch allemaal de k*l*re. Val voor mijn part allemaal d**d…” Dit was niet zomaar een zin van alleen één jongetje van de straat en uit de goot.

Die ene zin, lijkt echt op dé boodschap die er over komt waaien. Conspiracy theorie of niet, het is me werkelijk om het even. Onze taak is LIEFDE GEVEN! Als er IEMAND verraden werd dan was het Jezus zelf, maar in één keer, bracht het Hem aan het Centrum van Zijn Bestemming, aan het Kruis om de mensheid te redden. Ik heb geen tijd en geen zin om me te verdiepen in wat een ieder wel of niet doet, maar één ding weet ik zeker GOD IS, en ZIJN PLANNEN VOOR ONS, ZIJN GOED!!! Lieve Mama, Lieve Lezer, Lieve Friend, Heb Lief & Houd moed!