Hoe ik per ongeluk het geslacht van mijn baby te weten kwam

Ik moest voor het eerst op afspraak in het ziekenhuis bij een verloskundige komen, want ik moest in het ziekenhuis gaan bevallen door mijn gewicht en kans op bloedingen. Maar het systeem van het ziekenhuis werkt niet samen met dat van mijn eigen verloskundige, dus de hele lijst met medische achtergrond vragen moest ik opnieuw beantwoorden.

In mijn hormonale bui ontplofte ik toen met de vraag of ze gek zijn geworden mij een half uur te laten wachten en dan niet eens echt medisch naar mij te kijken (want daar zou geen tijd voor zijn).

En omdat de resultaten van het bloedprikken nog niet binnen waren gekomen, moest ik ook nog opnieuw laten prikken. Dat viel bij mij niet helemaal in goede aarde en ik vond van het ziekenhuis ook heel slecht, dat ze niet de andere prikpost samenwerken, terwijl die letterlijk in het gebouw naast hen zit.

Uiteindelijk was die verloskundige het best met mij eens en vroeg ze of ik, een beetje als goedmakertje, een echo wilde om de kleine te zien. Nou daar hoefde ik niet eens over na te denken...

Nog geen 3 minuten later zag ik heel duidelijk 3 streepjes tussen de benen van de kleine, wat duidt op de schaamlippen. De verloskundige zei nog: "Weet je het zeker dat je het wilt zien?" En ik zei: "Ga eens terug. Ik wil het dan nog eens zien!" En ja hoor, overduidelijk. De verloskundige zei nog: "Ja, ik wil toch even de 20 weken echo afwachten, maar ik denk dat je gelijk hebt." Op dezelfde dag voelde ik haar ook bewegen! Al met al een super mooie dag.

Drie dagen later voelde ik mij niet goed en kreeg ik bij mijn eigen verloskundige nog een extra echo om te kijken hoe het met ons meisje was en toen werd het nogmaals bevestigd dat ik echt gelijk had, nou je kon wel raden hoe snel het roze, paars enz. in huis werd gehaald.

En omdat we het dus zelf al wisten, hebben wij bij een bekende van ons een prachtige taart besteld die neutraal was van buiten, maar gevuld met roze inhoud.

Al met al is alles gewoon echt per ongeluk gebeurd, maar ik vond het wel prima. Ik hou niet zo van onzekerheid. Ik wil altijd alles weten. Nu kon ik gerichter de kamer indelen en gerichter shoppen. Dit gaf mij een veel stabieler gevoel.

Ik wil daarom ook zeggen als je als zwangere zijnde echt niet wilt weten wat het wordt, geef het dan ook echt heel duidelijk aan vóórdat ze beginnen met de echo. Wil je het wel weten, ook helemaal prima. Beide situaties zijn leuk en spannend. En geniet echt van het getrappel en de hikjes enz., want ik heb dat niet genoeg gedaan.