Eindelijk de 3D echo: Krijgen we een jongen of een meisje?

Vanavond gaan we naar de 3D echo! Krijgen we een jongen of een meisje…. "Wat denk je?" Die vraag is al vaak gesteld aan me. Ik weet het echt niet. Het ene moment denk ik meisje, het volgende moment denk ik een jongen.

Bovendien: Hoe kan ik dat weten? Ik ben ten eerste nog nooit eerder zwanger geweest en heb dus 0 vergelijkingsmateriaal, en ten tweede bestaat er geen overduidelijk signaal dat verklaart wat het gaat worden.

Alleen bakerpraatjes: als je veel misselijk bent dan is het vast een meisje, en volgens een of andere Chinese kalender die uitgaat van de leeftijd van de moeder en de maand waarin het kindje verwekt is, zou het in mijn geval een jongen zijn. 100% niet bewezen, gewoon pure kletspraat.

Lisan gaat mee, en komt er helemaal uit Balk – waar hun vakantiehuisje is- voor terug, Linda wilde mee, mijn moeder wilde al helemaal graag mee, en zo gaan we met een groepje van 5 in de auto naar Zwaag.

De mevrouw vraagt wanneer ik ben uitgerekend en vult het in op de computer. "Ik zie dat je 15,5 week bent; ik heb wel eens mensen terug moeten sturen en dat ik het niet kon zien… maar we zullen het proberen.." Hebben we een week verkeerd geteld vanaf de 12 weken echo? We zitten hier nu toch, dus we zullen wel zien.

Even later zien we op het tv-scherm de zwart witte "gewone" echo beelden. De zijkant, de ruggengraat het is allemaal super duidelijk zichtbaar. Na wat uitleg en gefriemel probeert Carla de echoscopiste (en tevens oud collega uit het WFG van mijn moeder) het apparaat zo te richten dat we het bekken en de bovenbenen zien.

Carla kijkt naar mijn moeder en zegt: "Nou Alie, duidelijk hè..." Ik ben natuurlijk geen geoefend echo beoordelaar en stamel uit: "Ik weet het nu nog niet hoor, ik zie dat niet." Het is een meisje! Maakte het ons uit? Nee. Maar toch heb ik mezelf wel betrapt op de gedachte: "Als het een jongen is, hoop ik wel dat het tweede kind (of derde?) een meisje is."

Wat heerlijk, wat zijn we gelukkig. Linda is ook blij. Een nichtje, dat heeft ze nog niet. Peters zus heeft 2 jongens. Linda heeft een overdreven groot cadeau en bij thuiskomst mag ik het uitpakken. Het is een enorme superzachte olifant knuffel. Superlief. Die gaan we zeker in de babykamer zetten.

We zijn begonnen in de babykamer. We hebben het idee om een wastafel op te hangen, de voorbereiding is al aanwezig. De afvoer en de warme en koude leiding steken een stukje uit de muur die aan de andere kant de badkamer is. We hebben al een mooie wastafel met onderkastje uitgezocht.

De muren hebben nu een laagje structuurverf met grove korrel. Niet echt kindvriendelijk, je haalt je knokkels er zo aan open. We besluiten de muren mooi glad te laten stucen.