Abbonement op gynaecologie en overstap ziekenhuis

Het is al een hele poos geleden dat ik nog eens een blog heb gepost. Dit omdat de laatste maanden mij enorm zwaar gevallen zijn. Het willen van een kindje valt mij zwaarder dan ik had verwacht. De drang naar mama worden werd mij even allemaal te veel, en ik heb geleerd dat dat gewoon heel erg oké is.

In deze blog ga ik jullie vertellen wat er de afgelopen maand(en) gebeurd is en hoe het verder zal verlopen.

Morgen is het EINDELIJK zover. Ik mag na drie maanden wachten eindelijk op een eerste intakegesprek bij een nieuw ziekenhuis. Dit betekent voor ons ook een nieuw begin in onze kinderwens. Sinds oktober vorig jaar zijn we in behandeling geweest bij de fertiliteitsafdeling van het Maria Middelares te Gent. Daar hebben we een aantal maanden geprobeerd om met hormonen (Clomid & Letrozole) toch nog natuurlijk zwanger te worden. Zonder resultaat helaas.

Ik had al langer het gevoel dat ik niet genoeg geholpen werd. Ik had het mentaal heel zwaar. Mijn werk werd me teveel, dus besloot ik daar mijn ontslag te nemen. Kort samengevat: alles werd me teveel! Ik besloot ook om een ‘pauze’ te nemen. Dit wil zeggen dat ik de afgelopen 3 maanden geen hormonen heb ingenomen om mijn lichaam even tot rust te laten komen. Ik had dit zo hard nodig.

Morgen start ons nieuw avontuur dus in het UZ van Gent en ik heb er echt een heel goed gevoel bij. Ik kijk er enorm naar uit, maar tegelijk heb ik enorm veel stress. Je zou kunnen denken, waarom heb jij daarvoor nu stress? Wel, het kan nu misschien wel eens ‘echt’ gaan worden. Ik kan binnenkort misschien gewoon echt zwanger zijn, dit maakt me wel een beetje bang. En dat is ook oké!

Ik hou jullie binnenkort terug op de hoogte!
Veel liefs, Evelyn