Ik kan mijn liefde niet verdelen, mijn liefde groeit alleen maar

Opeens ben je er. Je moeder denkt hier anders over, maar voor mij ging het allemaal erg snel. Jouw moeder is een geweldige vrouw. Dankzij haar rust, kalmte, kracht en vertrouwen ben jij nu op de wereld.
Tijdens de weg die jij moest afleggen pakt jouw moeder haar rust. Haar hele lijf ontspant als een oceaan zonder een zuchtje wind. De volgende krachtmeting komt eraan. Haar lijf is als een aardkorst die een beving opvangt. 

Ik sta aan de zijlijn en ervaar het leven. Mijn zintuigen registreren alles, iedere gelaatsuitdrukking, iedere spier die ze aanspant, alles neem ik op. Ik kijk naar de première van de allermooiste film ooit gemaakt en jij speelt de hoofdrol.
Dit ontroert mij. Ik huil van trots en heb 100% vertrouwen in jullie. Samen voelen jullie elkaar feilloos aan. Als een bloem met zijn bladeren contact zoekt met het zonlicht, vind jij je weg naar mama.

Je bent er
Welkom Rosie Koa
Ik huil
Nee, dat is niet waar…
Ik jank
Wat een rijkdom

Ik ben momenteel vader van twee dochters. In de bijna 9 maanden hiernaartoe maakte ik mij druk. Hoe ga ik mijn liefde verdelen over twee dochters?

Vanaf de eerste seconde dat jij in je moeders armen ligt weet ik dat verdelen niet het juiste woord is.

Verdelen zou betekenen dat de liefde die ik heb minder zou worden. Ik zou het als een appeltaart verdelen in drie gelijke stukken. Mijn gedachten als een vlijmscherp mes. Jij een stuk, je grote zus een stuk en natuurlijk jouw moeder een stuk. Terwijl dit onmogelijk blijkt te zijn.

Mijn liefde heeft zich alleen maar verdubbeld. Mijn hart is als die van een marathonloper, twee keer zo groot dan normaal. Gevuld met beelden van jou, je zus en jullie prachtige moeder.

Ik heb niets meer nodig
Met deze missie ga ik verder met het leven
Ik wil zo lang mogelijk kunnen genieten van jullie drieën
Wat ik echt wil, heb ik al