Voortekenen begin van de bevalling

Wat hieraan vooraf ging. Al wekenlang heb ik voorweeën gehad en nu deze week heb ik ook het gevoel alsof mijn vliezen op knappen staan. Het voelt heel raar en onhandig, alsof ik een waterballonnetje tussen mijn benen heb hangen. Ik speur het internet af op zoek naar vergelijkbare ervaringen over het indalen, maar vind weinig.

Als het weekend begint verdwijnen de voorweeën. Ik voel me ineens een stuk fitter, mijn buik lijkt wat groter en een gevoel van ontspanning spoelt over me heen. De gedachte dat ze toch nog flink groeit schiet door mijn hoofd. De hele zwangerschap lang is mijn buik netjes gebleven, dus ik had me al gelukkig geprezen dat ik er redelijk ongeschonden vanaf kwam. Maar zaterdagnacht voel ik stekende pijntjes in mijn buik en zondagochtend zie ik dat mijn huid alsnog is begonnen met scheuren. "Toch nog striae", denk ik beteuterd als ik mezelf in de spiegel bekijk.

Met een oom en tante, en onze kinderen gaan we uit eten aan het strand. Ze ravotten en vliegeren en wij genieten van de nazomerzon. Een heerlijk moment. Eenmaal thuis valt me op dat de katten anders reageren op me. Ik voel me zo fit dat we zelfs vrijen die zondagavond, voor het eerst sinds de bruiloft.

Als ik 's nachts wakker word om te plassen, merk ik op het toilet dat er maar vocht blijft lopen. Het duurt even voordat ik wakker genoeg ben dat ik doorheb wat er aan de hand is. Ik blaas op de achterkant van mijn hand. Een plens vocht gulpt naar buiten. "Nee, niet waar" denk ik nog half verbijsterd.

Ik droog me af en spoel door. Als ik rechtop sta, probeer ik het nog eens en ja hoor, weer gulpt er vocht naar buiten. "Nee, echt niet" denk ik weer, en probeer het nog eens. Opnieuw gulpt er vocht naar buiten en ik besef me dat ik deze geur al wekenlang op mijn slipje geroken heb.

Ik roep hem zachtjes, zonder de kinderen wakker te maken. Hij wil niet komen en als ik laat zien wat ik net zelf geprobeerd heb, reageert hij vol onwil en ongeloof. Hij is moe en wil slapen en mij lijkt het ook het beste nog een paar uurtjes slaap te pakken. We spreken af dat we 's ochtends oma als oppas vragen, het ziekenhuis bellen en daarheen gaan.