Nieuw lichaam alsjeblieft - onze reis met IVF ICSI

Een geheim wat wij al 2,5 jaar met ons mee dragen. Een geheim waar ik moeilijk over kan praten, het gevoel van falen, het gevoel dat je lichaam niet goed genoeg is, het gevoel dat je mislukt bent.

Zo’n 6 jaar geleden ben ik moeder geworden van een prachtig mooi en lief jongetje, het beste wat mij/ons is overkomen. Mijn zwangerschap is prima verlopen, weinig last van de kwaaltjes en ondanks het baby'tje iets aan de kleinere kant was, was het niks om ons zorgen over te maken. Het was wel een stuitligger en op het eind was ons dan ook aangeraden om hem met een geplande keizersnede te halen. Ook dit is verder allemaal voorspoedig verlopen.

Toen, 1,5 jaar na de geboorte van onze zoon, ben ik erg ziek geworden. Ik heb kantje boord gelegen, waardoor (ik hou het kort) de professor van het UMC een spoed OK heeft moeten inplannen en mijn rechterlong voor een groot gedeelte weggehaald moest worden. Een hele heftige periode, waarbij ik en heel veel moest revalideren en alles weer stap voor stap moest leren oppakken, maar ook een periode waar ik het vertrouwen in mijn lichaam volledig kwijt geraakt ben. Al met al een heftige periode waar we ondanks al de ellende met veel dankbaarheid op terug kijken, ik leef nog en ik ben weer gezond.

Twee jaar na mijn ziek zijn hebben we de keuze gemaakt om ons gezin weer te willen uitbereiden. Aangezien dit met ons eerste kindje vrijwel direct lukte, ging ik er niet vanuit dat de volgende kinderwens vreselijk zou gaan tegenvallen.

Nadat we namelijk 1 jaar lang een babyt'je op de natuurlijke manier probeerden te verwekken en we elke maand in spanning zaten - zou het nu dan toch? - vonden we dat het toch maar eens tijd werd om onze grote wens uit te spreken tegenover onze gynaecoloog. Hierna volgden wederom veel onderzoeken en zijn ze tot conclusie gekomen dat mijn rechter baarmoeder een afwijking heeft, waardoor het erg moeilijk gaat worden voor ons om op de natuurlijke manier zwanger te raken. We zijn nu ondertussen 2,5 jaar bezig.

Veel teleurstellingen en ondertussen 5 mislukte IUI behandelingen verder - waarvan helaas de laatste vandaag mislukt is - beginnen wij het nieuwe grote avontuur genaamd IVF/IXCI. We hebben alle voorlichtingen al gehad.

Nu blijkt alleen dat het ziek zijn van een paar jaar geleden misschien toch nog grote invloed heeft op mijn leven nu. Mag ik überhaupt nog zwanger worden? Kan mijn lichaam dit aan? Kan mijn lichaam een bevalling aan? Dit zijn de vragen die nu een grote rol spelen in ons leven. Ik heb onderzoeken gehad en hier krijg ik binnenkort de uitslag van. Zal ik groen licht krijgen om door te gaan met de IVF/IXCI? Of moet ik onze allergrootste wens in duigen laten vallen?

De aankomende periode wil ik mijn verhaal delen over wat er in mij omgaat, de onmacht, de omgeving, de meest idiote vragen en rotmomenten. Maar ook wat er verder gaat gebeuren, het medische gebeuren en onze reis die we (hopelijk) mogen afleggen met de IVF.

Love.
Willemijn