Onzekerheid in IUI project en lang wachten

Oh oh oh, nooit bij stil gestaan wat voor een onzekere tijd dit voor mensen zou zijn; zwanger proberen te worden…

Ik zit er nu zelf midden, of nou ja, midden in. Dat is ook weer niet zo. Aangezien ik in een IUI project zit, omdat ik BAM wil worden (Bewust Alleenstaand Moeder), zit ik op dit moment te wachten tot het gouden goedje binnen is. In de tussentijd ben ik aan 't proberen mijn cyclus te peilen en mijn lichaam te kennen.

En dit is een hel tot nu toe en om diverse redenen:

A) Ik ben heel onregelmatig ongesteld, dus ga dan maar eens je eisprong vinden. Nu is het niet gek dat ik zo onregelmatig ben. Ik ben pas 5 maanden van de prikpil af, maar het is héél frustrerend dat je 5 dagen menstrueert en dan 5 dagen clean bent én het weer opnieuw begint. DE HELE TIJD!

B) Alle ovulatie testen zijn dus negatief. De ene keer een licht streepje en dan weer amper zichtbaar. In de ochtend, in de middag, in de avond, wel gedronken, niet gedronken... Dan ga je twijfelen... Héb ik wel een eisprong??

Aangezien de kliniek waar ik behandeld word weer open is, heb ik vrijdag een afspraak gemaakt om het even te checken (en om te zien of de cystes op mijn eierstok weg waren). Ik kon gelukkig maandag (gisteren) al terecht.

Het hele weekend zat ik in spanning, want volgens mijn berekeningen zou ik dus maandag weer menstrueren. En trust me, daar heen gaan zonder te menstrueren is ál spannend - blijft toch een dingetje haha. Anyway, het hele weekend last van wat zeurende pijn. Het ene moment voelde het als ovulatie pijn en het andere moment alsof ik ongesteld moest worden.

Gelukkig voor mij werd ik niet ongesteld. Dubbel fijn want EN ik lag daar niet met mijn benen wijd te menstrueren EN ik was weer een dag langer clean dus.. wordt het beter?!

De arts deed een inwendige echo en was erg 'content' zoals hij zelf zei. Mijn baarmoeder was schoon en er lag zelfs een bedje klaar? (ik heb dat nog nooit gehoord haha), de cystes waren weg en er lagen genoeg eitjes te wachten. Er lag zelfs 1 groot eitje. Hij verzekerde mij dat deze die dag of de volgende dag nog zou springen. En als alles liep zoals het hoorde zou ik pas weer rond de 17e ongesteld moeten worden. Helemaal opgelucht liep ik daar de kliniek uit. Vol goede moed.

Dan kan je vast inbeelden dat ik het vandaag even niet trek dat ik alleen maar negatieve testen doe. Op welk moment van de dag dan ook. Ik vertrouw mijn lichaam gewoon niet. Aan de ene kant ben ik blij dat ik nu nog geen behandeling heb, maar ik wil zo graag een normale cyclus…

Geduld hebben toch? Nou goodluck ME!