De eerste echo - een wit stipje op een groot diascherm

Vandaag gaan wij vastleggen dat jij in mijn buik zit. Mijn vriend en ik hebben er een speciale dag van gemaakt. Het is per slot van rekening onze eerste kleine gup en de eerste echo. Het voelt zo spannend. Ik het weet dat je er zit, maar straks ga ik je ook zien.

De bevestigingsmail nogmaals doorlezen. Om 11:40 uur word ik verwacht op de tafel van de verloskundige met een volle blaas. Stipt een uur van te voren drink ik een glas water weg en verwacht dat deze binnen nu en een uur wel bij mijn blaas kan belanden. Het is echter eerder nu dan over een uur. Ik ren naar het toilet en drink een half uur van te voren nog maar een glas water.

We lopen een beetje giechelend de verloskundigenpraktijk binnen, waar we worden gewezen op de wachtkamer. We lezen samen Jan, Jans en de kinderen om ons af te leiden van die spanning. En dan voel ik het… de druk op mijn blaas neemt pijnlijke vormen aan. Ik moet echt heel nodig plassen, maar ik houd het op. Die zwangerschapskwaaltjes kan je echt niet heel even uitzetten. Ze komen aanwaaien wanneer zij dat willen, niet wanneer het jou uitkomt. Geeuwend en met benen over elkaar zit ik dus in de wachtkamer wachtend op het bijzondere moment.

Er wordt mij verteld dat er een kans bestaat dat het onderzoek inwendig moet. Dat haalt toch wel het randje van het mooie moment eraf. Gelukkig hoeft het niet en verschijnt er op een groot diascherm de binnenkant van mijn buik. “Veel water gedronken, zie ik?” Een beetje gegeneerd vertel ik haar dat dit in de e-mail stond. Naast een grote bel van mijn blaas verschijnt er een heel klein wit stipje.

Dat ben jij! “Zien jullie dat kleine stukje knipperen?” Het is jouw hartje. Hij is nog niet groot, maar wat klopt hij snel! Dit is nu al mijn eerste trotse moment als mama. Kijk nou wat ons kindje kan. Dan hoor ik iemand naar lucht happen naast mij. Het is mijn vriend. Ik voel dat jij in mijn buik zit, maar hij ziet nu voor het eerst wat ik voel. Ik schiet vol, dit is een onbeschrijfelijk gevoel.

We krijgen er twee bonus dagen bij, ik ben namelijk 8 weken en 5 dagen. Dan vertelt ze terloops wat de uitgerekende datum zal zijn; 8 april. Voor de verloskundige een dagelijkse routine, maar voor ons zo bijzonder! We krijgen drie fotootjes mee. Hoe trots ik nu al op jou ben, kleine gup, ik zie een wit stipje. Je was eerst een klein lief roze streepje en nu ben je een klein lief wit stipje. Ons klein lief wit stipje.