Een hele nieuwe papa en mama op controle bij de verloskundige

Op donderdagochtend, weer veel te vroeg vertrokken, lopen we naar de verloskundige toe voor onze controle. Elk moment dat we even mogen kijken of luisteren naar onze kleine gup is voor ons een klein cadeautje. Weer komen we veel te vroeg aan, ik houd namelijk niet van haasten.

We nemen plaats in de kamer en er wordt even gevraagd hoe het met mij en onze kleine gaat. We stellen onze vragen die we hadden voorbereid en er wordt alle tijd voor ons genomen. Als een hele nieuwe mama en papa komt er heel veel op ons af en het is heerlijk om alle (onnozele) vragen te stellen. Dan mag ik gaan liggen en gaat de verloskundige op zoek naar mijn baarmoeder. Als je gaat liggen en je voelt zachtjes links onder je navel dan voel je de rand van je baarmoeder! Althans dit was bij mij, ik weet niet of dit bij elke zwangerschap zo is.

Dan pakt de verloskundige een apparaatje en dan gaan we het hartje van ons kindje horen! Ik zal niet liegen, ik ben positief in de zwangerschap, maar wat is het eng. Je voelt dat het goed gaat, maar die bevestiging van een hartje is wel heel fijn. En dan horen we het binnen een paar seconden; een regelmatig hard snel kloppend hartje. Soms hoor je muziek of geluiden die je even laten stil staan en laten beseffen hoe mooi de wereld is. Dit is het meest prachtige geluid wat ik ooit had gehoord. Er valt een druk van mijn schouders, onze kleine frummel groeit goed en zit lekker warm in mijn buik.