Hoe kon ik nou zwanger zijn, dwars door de pil heen?

Het was in de maand juni 2017 toen ik ontdekte dat ik zwanger was van mijn tweede kind. Ik kreeg mijn periode op tijd, nam de pil ook op tijd, maar voelde mij toch wel opgeblazen. Ergens in de maand juni kreeg ik mijn periode en ik vloeide heel erg veel. Ik vroeg mij af hoe dat kwam en bezocht toen mijn huisarts. Die wist er geen raad mee, dus schreef me zo een tabletje voor om de bloeding te stoppen.

Heel gek en raar, maar de bloeding stopte niet toen ik dat pilletje al 2 keer ingenomen had. Ik besloot samen met mijn partner naar de gynaecoloog te gaan en die maakte een spoedecho, want hij vond het raar dat ik door bleef bloeden.

Tja, op dat moment wist ik niet wat mij te wachten stond. Het onderzoek werd gedaan en bij het maken van de echo zei de dokter: “Mevrouw Merre, ik heb goed en slecht nieuws voor u.” Ik dacht: “He, wat is dit nou?”

Tja, hij vroeg mij en mijn partner of we er ready voor waren. We aarzelden niet en zeiden meteen: “Ja, wat is er?” De dokter vertelde ons dat ik in blijde verwachting was, maar de kans daarnaast groot was dat ik de zwangerschap kwijt zou raken. Ik was helemaal geflipt op dat moment en vroeg waarom.

De dokter legde uit dat de bloeding kwam, doordat ik in de verwachting was van een tweeling, waarvan een baby losgeraakt was. Eigenlijk moest ik gecuretteerd worden, maar de gynaecoloog wilde toch even kijken of de natuur zelf te werk zou gaan om alles af te stoten, zonder dat dat andere kindje ook losraakte.

Het bloeden heeft nog ongeveer 4 dagen geduurd, maar het vloeien nam af en ik verloor geen bloed meer. Mijn partner was zo blij toen hij zag dat de bloeding gestopt was. Hij gaf aan dat wij tevreden moesten zijn en gewoon vertrouwen moesten hebben dat alles goed komt.

Dit kindje dat zo hard vecht om te blijven, is een echte strijder die bij ons wilt zijn. Ik werd weer onderzocht en de dokter die zei: “Wala, de kans is groot dat uw kindje het red. Het is een vechter die u hebt mevr. Merre. We gaan u om de twee weken controleren om te kijken als alles goed gaat.”

Niet dat ik ontevreden was, maar ik vroeg de arts wel hoe het nou kwam dat ik zwanger raakte, ondanks ik aan de pil zat. Hij ging mijn medische geschiedenis na en zag dat ik vanaf februari tot april aan de pijnstillers zat vanwege lichte vorm van hernia en ik een pijnstiller dronk die in feite de werking van de pil afremde.

Ik begreep het en het werd mij duidelijk dat ik een kindje in mijn buik had. Een klein mensje dat eigenlijk een tweeling was, maar door de bijwerkingen van de natuur was de ene losgeraakt. Het was achteraf ook maar beter zo, omdat ik niet wist wat mij te wachten stond. Hoe het verder afliep??? Dat vertel ik dat als ik jullie enthousiast heb weten te maken en jullie mijn verhaal willen horen! Volg mij! Groeten van Merre