Zondagochtend om 7:30 uur, nog steeds niet ongesteld

Al de hele week lang was ik vervelend tegen manlief. Ik was ook ontzettend moe en ging elke avond al rond 21u30 slapen. Normaal, dacht ik, ik moet namelijk ongesteld worden. Maar zaterdagavond had ik een ontzettend vreemd gevoel.

Zondagochtend, 7.30u. Nog steeds niet ongesteld. Volgens mijn nieuwe app moest dat gisteren toch wel al in gang zijn gezet. Ik had nog een zwangerschapstest liggen, dus ook al had ik een (opnieuw) negatief resultaat verwacht, heb ik toch maar de test gedaan.

Met slaperige ogen en nul verwachtingen, bonsde mijn hart ineens op wanneer ik een plusje zag oplichten. Ik ben zwanger! Terug in bed gekropen, kon ik het nieuws niet voor mezelf houden en heb ik het dan ook maar meteen gedeeld met mijn man. Beide ontzettend blij!

En dan een kleine reality check toen hij zei "of het niet beter was om het deze keer toch voor onszelf te houden want na de vorige keer... " Met 'de vorige keer' doelt hij op de miskraam. En ik begreep wel wat hij me wilde zeggen.

Maar ik moést het wel aan iemand vertellen en dus heb ik mijn zus op de hoogte gebracht om mijn ei kwijt te kunnen. Zij was ontzettend blij! Het is ook gewoon leuk om het er met haar over te hebben, aangezien ze al kids heeft en haar ervaring(en) ontzettend hulpvol zijn.

Hoewel ik ook vrees dat het ergens zou kunnen misgaan, lijkt het deze keer toch wel allemaal anders. Bij mijn eerste zwangerschap had ik eerst een negatieve zwangerschapstest uitgevoerd. Bij de dokter bleek de bloedtest dan wel weer positief. Het momentum was toen ook niet goed, we waren net 6 maanden samen.

Terwijl deze keer de zwangerschapstest meteen positief was & ik het echt op een andere manier beleef. Rustiger & bewuster. Die eerste weken zijn zo ontzettend onzeker, nu is het alleen maar afwachten, levensstijl toch wel wat aanpassen & hopen dat we midden december het nieuws ‘wereldkundig' kunnen maken...

Net zwanger. Wat kun je al regelen?