Zwanger joepie! Positieve zwangerschapstest blog Sofie

Hallo iedereen! Mijn naam is Sofie en ik ben 23 jaar oud. Momenteel ben ik 29 weken ver en wil ik graag heel mijn ervaring van mijn zwangerschap met jullie kunnen delen. Daarom zal ik even beginnen bij het begin en jullie wat meer over mezelf vertellen.

In het verleden heb ik namelijk een jeugddepressie gehad gedurende ongeveer een jaar. Dit is ongeveer zo’n 6 à 7 jaar geleden. Ik heb mijn partner leren kennen op het moment dat ik er net wat bovenop kwam en dankzij hem kon ik me toen weer goed en geliefd voelen. Gedurende de volgende jaren heb ik me af en toe nog eens wat slechter in mijn vel gevoeld (wat normaal is volgens psycholoog en huisarts).

Toen we ongeveer 1,5 jaar geleden besloten om voor een kindje te gaan, hebben mijn huisdokter en gynaecoloog ons verwittigd dat het mogelijk was dat ik me gedurende de zwangerschap en nadien terug slechter in mijn vel kon voelen. Toch wou ik dit gerust riskeren, aangezien je er toch een wonder voor in de plaats krijgt.

Na ongeveer 11 maanden was het moment eindelijk daar! Een positieve zwangerschapstest! We konden onze vreugde niet bedwingen en het gevoel van blijheid dat toen door mijn lijf ging kon ik niet beschrijven! We worden mama en papa! Toen dacht ik, hoe kan ik me nu terug slechter voelen na zo’n fantastisch nieuws? Dat was in mijn ogen niet mogelijk!

Ik heb de test gedaan op een zondag en ben meteen op maandag naar de dokter gegaan om een bloedtest te laten doen. Die vertelde me direct dat (indien de test positief was) dat de uitgerekende datum 4 november zou worden, mijn eigen verjaardag! Wat een toeval! Enkele dagen later mocht ik bellen voor het resultaat en ook die bevestigde dat ik zwanger was, joepie! Ik voelde me super goed in mijn vel en was op dat moment 6 weken zwanger. Het was enorm moeilijk om tegen iedereen te zwijgen, want zo’n goed nieuws wou ik toch super graag delen!

Na 9 weken hebben we de familie ingelicht. Langer kon ik echt niet wachten! Iedereen was super enthousiast en blij voor ons! Iedereen was namelijk ook op voorhand op de hoogte van onze plannen en stonden hier dan ook volledig achter.

Toen we het na ongeveer 12 weken met de hele wereld deelden, kregen we van sommigen die niet op de hoogte waren van onze plannen de reactie ‘zo jong?’ en ‘nu al?’. Ik heb geprobeerd om me hier niets van aan te trekken, aangezien onze situatie het nu eenmaal toelaat om jonge ouders te zijn. Wij hebben namelijk al 6 jaar een relatie, wonen al 2 jaar samen en hebben beide een vaste job. Sommige van mijn vrienden studeren nog of zijn nog maar net afgestudeerd en dan is het begrijpelijk dat je nog niet meteen aan kinderen denkt. Maar ik ben van mening dat er geen leeftijd op staat en dat je deze beslissing enkel voor jezelf kan nemen en dat anderen hier niet over moeten oordelen.

Vanaf week 12 à 13 begon ik me voor het eerst slechter in mijn vel te voelen. Hierover zal ik in mijn volgende blog meer vertellen.