Bewegelijk kindje in de buik blog

En voor je het weet zie je in je agenda staan: de 20 weken echo. Nee toch, nu al! En in één keer slaat de spanning toe. Zou het allemaal goed zijn? Gaan ze geen rare dingen treffen? En zo ben je je dus opeens weer bewust van het feit dat je zwanger bent.

Nou, goed nieuws, de 20 weken echo was helemaal prima. En nog een tegenstelling tot de vorige zwangerschap.; we willen het geslacht niet weten. We hebben ons sterk gehouden en we hebben weggekeken toen de echoscopist het geslacht ging checken.

Inmiddels is de baby al flink aan het bewegen en het maakt me angstig. Angstig op een goede manier hoor.

Daan was heel rustig en voorspelbaar in de buik. Wanneer ik ging slapen begon hij even te bewegen en liet me dan met rust. Deze kleine druif in mijn buik stompt me, zodra ik ook maar iets voorover buig. Beweegt te pas en te onpas. En ook bij de verloskundige duurde het een eeuwigheid voordat ze het hartje goed kon horen, omdat het zo bewegelijk was.

Daan was en is nog steeds een heel rustig kind. Is dit dan meteen een voorbode op het karakter van onze toekomstige spruit?! Ik hou mijn hart vast.

En toen was het december. De feestmaand. Ca. 22 weken zwanger en wekelijks een sinterklaasavond, sinterklaasborrel, pre-kerstborrel, kerstborrel, kerstlunch, kerstdagen, oud & nieuw, nieuwjaarsborrels. Nou voor een ‘feestbeest’ zoals ik, krijgt de december feestmaand ineens een hele andere betekenis.

Echt hoor, ik heb me prima vermaakt, maar iedereen weet hoe ik kan genieten van een mooie wijn. En als de wijn dan rijkelijk stroomt tijdens één van de vele borrels en iedereen zich blijft excuseren voor het feit dat er weer een fles wordt opengetrokken, dan ga je het wel merken hoor. Gelukkig door de drukte op het werk heb ik me er redelijk soepel doorheen geworsteld en is de maand voorbij gevlogen!

Een hoogtepunt van de maand december was de korte vakantie tijdens de kerstdagen in het huis in Duitsland van mijn schoonouders. Vlakbij de Oostenrijkse grens en dus omringd door ski gebieden. We wilden Daan graag op de ski’s krijgen. Iedere dag zijn we buiten in de sneeuw geweest. Heerlijk was dat!

En ik heb zelfs nog 3x een piste gepakt. Riskant? Ja misschien wel. Maar er was nagenoeg niemand op de piste en ik weet wat ik kan, dus dat ging helemaal prima. Heb ik toch nog op de ski’s gestaan. Dat maakte me zo blij en gaf me zo een vrij gevoel dat de feestmaand december ook voor mij niet meer stuk kon!

En zo werd het vanzelf 31 december, 25 weken zwanger en uiteraard een feestje voor de boeg (net als de rest van Nederland waarschijnlijk).

We starten de middag/ avond altijd bij mijn tante die de hele dag oliebollen bakt en open huis heeft voor iedereen die maar een oliebol lust. Onder het genot van een glühweintje (voor mij werd het koffie en een 0,0 Bavaria) even bijkletsen met de rest van de familie en vrienden.

’s Avonds zaten we bij mijn zusje en zwager met nog 2 andere stellen met kinderen. Lekker bij ons om de hoek, dus wanneer ik het beu ben loop ik lekker naar huis. Nou uiteindelijk verlieten Niels, Daan en ik als laatste het feestje om 4.15u. Dit betekent natuurlijk dat ik me prima heb vermaakt.

Want inderdaad, ook zonder alcohol kan je een feestje bouwen. Volgens mij begin ik het te leren en misschien ook wel te waarderen. Want hoe fijn is het wakker worden in de ochtend ZONDER KATER.

Laat ik daar voor the time being nog maar van genieten. Van mijn gezonde levensstijl en nuchterheid! Laat dit voor de komende 3,5 maanden nog een goed voornemen voor mij zijn.

BESTE WENSEN ALLEMAAL!
DAT 2017 EEN JAAR MAG ZIJN WAARIN JE AL JE DROMEN WAAR KAN MAKEN! X