De combinatietest doen blog

We hebben er toch voor gekozen een combinatietest te doen. Beetje zenuwachtig waren we wel.. En het was in de praktijk nog spannender!

De avond voor de combinatietest kreeg ik hevige pijn in de onderbuik en onderstreek. Ik lag vroeg in bed in de hoop dat een goede nacht slaap me goed zou doen. Ik lag echter zo te woelen en te kreunen van de pijn dat vriendlief het niet vertrouwde en de dokterspost belde. Helaas, er waren vier wachtenden voor ons. Snel maar naar het ziekenhuis gebeld waar ik onder behandeling ben. Die waren wel bereikbaar en we mochten direct komen.

Met de taxi om half elf 's avonds naar Nijmegen vanuit Arnhem. Ik kon nauwelijks lopen. Eenmaal in het ziekenhuis werden we spoedig geholpen. Eerst werd de bloeddruk gemeten. Die was redelijk. Toen werden we naar afdeling Gynaecologie gebracht en daar werd onderzocht of er iets met de baby aan de hand was. Een pijnlijke vaginale echo waarop een baby te zien was die veel bewoog. Er waren geen aanwijzingen dat er iets mis was, maar mijn blaas voelde erg pijnlijk aan. Bloed werd afgenomen en een urinekweek. Nu weer terug naar de SEH en wachten op de dokter. Alles wees op een blaasontsteking. Een a- typische wel te verstaan. Deze was nog niet op de nier geslagen en dus kan met tabletten antibiotica worden volstaan, in plaats van een infuus. Om half drie zaten we in de taxi weer op weg naar huis.

Opgelucht, dat met de baby alles goed is. Een blaasontsteking is ook vervelend, maar daar kom ik wel overheen. Het was erg schrikken om 'van onder' zoveel pijn te hebben en niet kunnen voelen en weten waar het precies vandaan komt.

Geslapen tot half twaalf. En toen weer terug naar het Radboudumc voor de combinatietest.

Het wachten in de wachtkamer duurde lang en ik viel bijna in slaap toen we eindelijk aan de beurt waren. Of we de afspraak niet beter hadden kunnen verzetten, vroeg de arts die ons hielp. Nou, dat duurt weken voordat je weer aan de beurt bent, dacht ik en ik zei dat het wel ging. Als de blaas maar niet teveel pijn doet tijdens de echo... hoopte ik vurig!

Wat we zagen op de echo deed alle pijn wegebben... Wat een mooi kindje! Alles zit erop en eraan. Het hartje, de hersenen, de nekplooi, alles zag er keurig uit! Wederom opluchting en tranen in de ogen, eerst bij vriendlief en later bij mij.

Er werd wederom bloed afgenomen voor screening Down Syndroom en nog twee andere afwijkingen. Volgende week vrijdag komt de definitieve uitslag.

Het was me een weekje wel. Ander nieuws: de verloskundige is gebeld dus dat is geregeld.

Zwangerschapsyoga wordt niet vergoed door de ziektekostenverzekering. Ik ga er nog wel achteraan, maar anders moet ik uitwijken naar een andere optie. Een lijstje met deelnemende zwangerschapscursussen heb ik wel gekregen, maar nog niet actief naar gebeld om te vragen hoe of wat. Jammer is het wel. Ik vond yoga zo leuk!