Met hoge koorts in het ziekenhuis

Mijn moeder was vroeger ballerina en mocht niet zo heel veel eten, dus combineerde ze voor haar lunch alle voedingstoffen die ze nodig had. In de praktijk betekende dit dat ze een krentenbol met kaas en kan nam met een glas jus d'orange. Zo kreeg ze genoeg eiwitten, vitaminen, mineralen, glucose binnen voor de dansoefeningen. Ik stond als kind altijd op een dieet, een eiwitbeperking, en nam deze gewoonte van haar over.

Nog steeds eet ik frequent een boterham met kaas en jam. En tijdens mijn zwangerschap is het standaard mijn ontbijt... kaas met jam op de boterham, op knäckebröd, op een rijstwafel of zelfs op ontbijtkoek. Ik lig nu sinds zondagavond in het ziekenhuis met een onbekende hoge koorts en ook hier geef ik voor ontbijt standaard op... een boterham met kaas en een boterham met jam, zodat ik die fijn kan combineren.

In het ziekenhuis liggen is niet leuk en geeft veel uitdagingen. Ik lig aan het infuus en douchen moet met één hand... De vele prikjes en antibiotica spuitjes beginnen pijn te doen en er is nog geen duidelijke reden gevonden waar de koorts vandaan komt. De gynaecoloog heeft uitgebreid inwendig onderzoek gedaan, maar vond geen ongeregeldheden.

Met de baby is gelukkig alles goed! Iedere dag komt een verpleegkundige van Verloskunde langs om een geluidsecho te maken. Met een apparaatje kunnen ze de hartslag van de baby beluisteren. Soms komt het voor dat deze verhoogd is als de moeder koorts heeft, maar bij onze zoon is dit nog niet het geval. Hij houdt zich kranig. Evenals zijn vader die me trouw iedere dag komt opzoeken.

Ik hoopte dat de doktoren gisteren aan de hand van een urinekweek konden zien waar de koorts vandaan komt. Dit was echter niet het geval. Misschien dat vandaag de bloedkweek meer oplevert. Als de artsen maar weten waar het vandaan komt, dan kan ik antibiotica krijgen in tabletvorm en thuis uitzieken.

Ze houden mij en de baby nauwlettend in de gaten. Een dagcurve wordt gedaan om de suiker in te gaten te houden en ik krijg medicijnen ter preventie van zwangerschapsvergiftiging. Er zijn nog twee gewone echo's gemaakt van de baby om te kijken of hij niks mankeert, maar hij zwemt rustig rond en trappelt met zijn voetjes alsof er geen vuiltje aan de lucht is.

Het wachten duurt lang. En ik hoop snel weer naar huis te kunnen en me bij vriendlief te voegen. Nog even volhouden! Een mooie rode roos siert mijn bed die ik van vriendlief kreeg en hij nam het boek Zwanger met Ouders van nu mee... Wat is hij toch lief!