De eerste drie dagen in het ziekenhuis

Omdat ik tijdens de bevalling koorts ontwikkelde en mijn vliezen al langere tijd gebroken waren, moet Juul aan de antibiotica en wordt zijn bloed gecontroleerd of er een infectie aanwezig is. Dit bloed moet 48 uur op kweek staan en tot die uitslag bekend is zal Juul antibiotica moeten krijgen.

Ook is Juul klein voor 37 weken, hij weegt namelijk maar 2550 gram. Door deze redenen moeten we nog paar dagen in het ziekenhuis blijven. Dit geeft ook wel stukje rust, even wennen aan de hele nieuwe situatie.

Juul wordt meegenomen door de kinderarts en krijgt een infuusje geprikt en krijgt gelijk zijn eerste gift antibiotica. Juul moet de eerste 24 uur aan de bewaking liggen. Hij hoeft niet in de couveuse, omdat zijn verdere controles allemaal goed waren.

In het geboortecentrum heb je een eigen kamer en lig je samen met z’n drietjes op een kamer. Dat is erg fijn. We komen op de afdeling neonatologie te liggen. De zusters zijn erg fijn en helpen en ondersteunen je goed. Juul wordt aan de borst gelegd en hij neemt de borst gelijk goed. Om de 2/3 uur moet ik voeden en komen ze me ondersteunen bij de verzorging van Juul.

Juul is om 23.20 u geboren. We gingen gelijk de nacht in. Mijn man viel gelijk als een blok in slaap en ik kon niet slapen door alle adrenaline die nog in mijn lijf zat. Ik had last van de knip die ze tijdens de bevalling hadden moeten zetten, dus opstaan en op bed zitten ging nog erg moeizaam. Ik kreeg hier een bevroren maandverband voor wat ik in mijn onderbroek kon leggen. Nou kan ik je zeggen, dat was een hemels gevoel.

De eerste nacht komt de zuster altijd rond vast tijdstip langs en we moeten bellen als we hulp nodig hebben. In de nacht heeft de zuster Juul verschoond en kon ik op bed blijven liggen en werd hij me aangegeven met voeden. De eerste nacht heeft Juul grotendeels bij mij op de borst gelegen en hier geslapen. Dit vond ik erg fijn en hij ook. Ik kon toch niet slapen, dus ik dacht, dan ten minste nog lekker knuffelen met mijn kleine man.

’s Ochtends vroeg werden de familie gebeld, om ze het nieuws te vertellen. Onze ouders werden beiden voor de eerste keer opa en oma en mijn oma’s voor de eerste keer overgrootmoeder, dus het was allemaal erg speciaal. Er werd een foto gestuurd naar de vrienden om iedereen in te lichten dat ons kleine wondertje geboren was.

De volgende ochtend komt de kinderarts om de situatie te bespreken en het verdere behandelplan door te nemen. De voorlopige bloeduitslagen zijn goed en op de monitoring zijn geen bijzonderheden te zien. De artsen geven aan dat het vooral nu afwachten is tot de bloeduitslagen bekend zijn en dat we sowieso tot vrijdag (3 dagen) hier moeten blijven. Juul was iets afgevallen. Hij is gezakt tot 2490 gram en omdat hij wel wat klein is, willen ze hem wel goed in de gaten houden qua gewicht.

In de ochtend komen onze ouders en broers en zussen langs om Juul te bewonderen. Wat vind ik dit prachtig om te zien om vooral onze ouders te zien glunderen van geluk. De volgende dag komen de grootouders op bezoek samen met onze ouders. Prachtig om te zien hoe die reageren op onze kleine man.

Borstvoedingen geven loopt goed en voer het geheel zelfstandig en verzorging van Juul ook. Juul drinkt goed aan de borst en hij meldt zich om de 2 à 3 uur voor de voeding. Steeds als de zusters binnenkomen om te kijken voor de voeding, is de kleine man al druk bezig of zijn we net klaar.

Juul wordt donderdag de eerste keer in badje gedaan. Dit doet de zuster van de afdeling, omdat hij nog aan de monitor hangt en zijn infuusje nog steeds heeft en dit mag niet nat worden. Mooi om te zien hoe z’n kleintje geniet en gelijk ontspannen is als hij in het water is.

De artsen komen weer langs om de situatie te bespreken de uitslagen van het bloedonderzoek zijn al binnen. Juul heeft geen infectie dus het infuusje mag eruit en hij mag van de monitoring af. Juul was donderdag op een gewicht van 2450 gram. De artsen geven aan dat ze hem tot morgen nog hier willen houden en indien zijn gewicht dan stabiel of op hoog gaat hij naar huis mag.

Ik ben gerustgesteld dat alles goed is en nog veilig een nachtje in het ziekenhuis geeft ook wat meer rust. De kraamzorg en verloskundige wordt gebeld met de informatie en we hebben afgesproken, indien we naar huis mogen morgen, we ze dan even bellen om dit door te geven.

De volgende dag wordt hij gewogen. Vol spanning kijken we naar zijn gewicht, 2440gram. Hij is afgevallen. Dus wij denken gelijk dit zal betekenen dat we nog niet naar huis mogen. Even later komen de artsen binnen. Ze geven aan, omdat Juul het zo goed doet en omdat borstvoeding al goed loopt en we alles eigenlijk vrijwel zelfstandig uitvoeren, ze ons toch naar huis willen sturen, maar dat de kraamzorg wel het gewicht moet bijhouden om te kijken of het vooruit gaat.

Ondanks dat we de begeleiding van het ziekenhuis super fijn vinden, zijn we erg blij dat we weer naar huis gaan. De kraamzorg en de verloskundige worden gebeld. Alle papieren gaan mee en daar gaan we dan… richting ons nieuwe huisje (want één dag voor de inleiding waren we verhuisd) als kersverse gezinnetje.