Bijkomen van de bevalling na zwangerschapsvergiftiging HELLP

Dit is het vervolg. Het begin van deze bijzondere bevalling lees je in deze blog: Begin van zwangerschapsvergiftiging HELLPsyndroom.

Vannacht heeft Boaz de hele nacht doorgeslapen. De verpleegkundige zei dat hij nog erg moe was van de bevalling en ook weinig behoefte had om te drinken, dus dat wij hem maar gewoon door moesten laten slapen. Het was lekker om zelf even tot rust te komen deze nacht. Mijn man sliep niet fantastisch op het extra bed in de kamer, maar hij was erg blij dat hij gewoon bij ons in het ziekenhuis mocht slapen.

Ik voel me buitenom de bevalling best oké, al heb ik heel weinig energie en ben ik eigenlijk constant aan bed gekluisterd. Een bezoekje aan de toilet is al een flinke inspanning. Boaz wordt overdag elke 3 uur aan de borst gelegd en drinkt af en toe een beetje uit de borst. Ik start met kolven om mijn melkproductie goed op gang te krijgen en eventueel de gekolfde melk te gebruiken om Boaz te voeden.

Het blijkt dat hij nog erg veel moeite moet doen om de melk uit de borst te drinken. Omdat wij hem niet onnodig energie willen laten verspillen, kiezen we er voor om de gekolfde borstvoeding te voeden met finger-feeding. Op deze manier krijgt hij wel genoeg voeding binnen en kost het hem minimale inspanning. Mijn bloed wordt geprikt om te controleren of mijn lever alweer aan het herstellen is en de bloedwaarden weer aan het zakken en stijgen zijn.

Boaz wordt ook extra in de gaten gehouden, omdat hij heel erg geel ziet. Alle baby's zijn gelig, maar omdat zijn voeding nog niet helemaal lekker loopt, worden deze afvalstoffen niet snel genoeg afgevoerd. Ik heb nog steeds weinig energie, maar verder gaat het wel prima met mij. Mijn bloeddruk is weer 'netjes' en ook mijn pols is aan het afnemen.

Wij maken Boaz nog steeds elke 3 uur wakker om te voeden, ook 's nachts. Soms lukt het goed om te drinken, soms drinkt hij maar minimaal. In overleg met de kinderarts, nadat hij al bijna 7% van zijn geboortegewicht is afgevallen, wordt bepaald dat hij bijgevoed moet worden. Ik baal er ontzettend van, maar weet dat het belangrijk voor hem is. Hij krijgt kunstvoeding toegediend met de finger-feeding.

Mijn borstvoeding komt goed op gang, mede door het kolven. Ik wil proberen om straks de volledige bijvoeding te kunnen geven met borstvoeding. Mijn bloeduitslag is positief, de waarden zijn weer aan het zakken en stijgen, dus mijn lichaam is de 'vergiftiging' aan het herstellen. Boaz zijn bilirubine wordt gemeten door middel van een hielprik.

Zij willen toch in de gaten houden of dit wel genoeg afgevoerd wordt, omdat hij erg geel blijft zien. Wij proberen Boaz elke voeding aan de borst te leggen en geven daarna de rest met bijvoeding. Wij hopen dat Boaz met de bijvoeding weer een beetje aankomt, zodat wij binnenkort naar huis mogen. Wat betreft mijn gezondheid zouden we al naar huis mogen.

De uitslag van de bilirubine is goed, de afvalstoffen worden afgevoerd en dit zal de komende tijd nog verder zakken. Het zal nog wel een tijdje duren, maar dit is volgens de kinderarts geen probleem. Boaz komt langzaam een beetje aan, maar hij is nog niet genoeg aangekomen om naar huis te gaan, helaas. Dat wordt sowieso nog een dagje in het ziekenhuis blijven. Aan de ene kant is het heerlijk, je krijgt eten, drinken, je hebt 24/7 hulp, maar aan de andere kant wil je zo graag naar huis met je baby en je nieuwe gezinnetje.

De borstvoeding loopt zo goed, dat ik nu geen kunstvoeding meer hoef bij te voeden, maar alles met borstvoeding kan doen. Het kost wel veel tijd om eerst hem aan de borst te leggen, vervolgens bij te voeden en daarna nog te kolven. Maar gelukkig helpt mijn man goed, waardoor wij ook aan onze rust toe komen. Ik kan zelf weinig slapen overdag, omdat er eigenlijk constant mensen in en uit lopen. Schoonmakers, mensen van het ontbijt, lunch, avond eten, koffie en thee, verpleegkundigen, kinderarts...

Wij krijgen 's ochtends het verlossende woord, wij mogen vandaag naar huis. De kinderarts heeft Boaz helemaal onderzocht en hij is weer terug op zijn geboortegewicht (ontzettend snel!). Het bijvoeden heeft het gewenste resultaat. Aan de ene kant wil ik heel graag naar huis, eindelijk, maar aan de andere kant vind ik het ook ontzettend spannend. Wat als hij toch niet goed drinkt? Wat als mijn borstvoeding ineens niet meer goed loopt? Wat als er 's nachts wat gebeurt? Wat als ik het niet aan kan? Allemaal dingen die door mijn hoofd spoken.

We gaan er gewoon van uit dat het wel goed komt. Samen gaan we het gewoon voor elkaar krijgen. Er komt een kraamhulp die ons zal helpen opstarten thuis. Fijn om ook even ondersteuning te krijgen. Het huis was nog helemaal niet 100% klaar voor de kleine, maar gelukkig heb ik alle belangrijke dingen wel in huis. Ook mijn moeder en mijn schoonouders komen om te helpen. Simpele dingen als de verwarming aanzetten, een lunch verzorgen, een kolf en babyweegschaal halen, ze helpen mee.

We blijven Boaz voor en na de borstvoeding wegen, zodat we zicht houden op wat hij binnenkrijgt. Alles wat hij nog 'tekort' heeft gedronken, krijgt hij als bijvoeding. Het is heerlijk om thuis te zijn. Lekker in je eigen bed, je eigen kamer en je eigen spullen. Heerlijk veel tijd doorbrengen met onze kleine man. Ik ben nog steeds veel aan bed gekluisterd, maar dat is prima.

De eerste nacht alleen met z'n drieën komt eraan.