Twee maanden na zwangerschapsvergiftiging HELLPsyndroom

Ondertussen is onze kleine man alweer 2 maanden oud. Hij doet het ontzettend goed. Groeit prima, weegt alweer 5222 gram en is 58,5 cm. De start (lees mijn blog Begin zwangerschapsvergiftiging) was alles behalve hoe wij het gedacht hadden en ook zeker erg spannend, maar nu kan je je daar al bijna niets meer bij voorstellen. Hij maakt een flinke inhaalslag.

Met mij gaat het stapje bij beetje ook steeds beter. Ik vind dat het herstel nog wel erg langzaam gaat. Ik heb een bloeddrukmeter, om te controleren of mijn bloeddruk 'laag' blijft. De ene keer is hij netjes, de andere keer iets hoger. Als hij maar onder de 90 blijft!

Het is ook lastig om te zeggen welke klachten bij het gewone herstel van je zwangerschap en bevalling horen en welke klachten eventueel bij de vergiftiging horen. Ik hoop dat het gewoon steeds een beetje beter gaat en dat ik er weinig blijvende schade aan overhoud. Ik vind het allemaal wel erg spannend, maar dat is ook wel logisch denk ik.

Ik heb ook een afspraak bij de gynaecoloog gehad (telefonisch natuurlijk), maar bloed was weer helemaal op het oude niveau, dus dat is erg fijn. De gynaecoloog denkt dat ik er weinig aan overhoud, omdat we er snel bij waren, het pas laat in mijn zwangerschap kwam, ik erg gezond en fit was en mijn bloeddruk niet super hoog was en ook nu weer laag is. Ik hoop het van harte!

Hij had het ook over een eventuele volgende zwangerschap ooit. De kans dat je weer een vergiftiging krijgt is bijna 1/3, dus erg groot. Wel komt het vaak later in je zwangerschap dan de eerste keer, dus dat is in mijn geval dan wel gunstig. Je krijgt vanaf het begin ook medicijnen om je bloeddruk laag te houden.

We gaan het in de toekomst allemaal wel zien. Eerst genieten van onze mooie zoon en ons heerlijk gezin. Ik hoop dat je mijn blog met plezier hebt gelezen en een inkijk hebt gekregen in de impact van een zwangerschapsvergiftiging. Praat erover met je partner, moeder of vrienden. Het is niet niks! Probeer sterk te zijn voor je kindje, maar blijf jezelf ook in de gaten houden.

Veel liefs,
Rebecca