Ongewenste hand op mijn zwangere buik

“Heb jij soms een basketbal door geslikt?”
Terwijl ik kind nummer 2 door de deur van haar klas duw en kind nummer 3 hard zijn best doet uit mijn armen te ontsnappen hoor ik de woorden in mijn oor. Heel dichtbij in mijn oor. Een mannenstem van onbekende oorsprong.

Ik schrik en zoonlief maakt misbruik van die situatie. Weg is hij. Ik draai me om en voordat ik besef dat het de vader van Sophie is ligt ineens zijn hand op mijn buik. Zijn hand op mijn buik!!!

Blinde paniek

Alsof dit niet heel erg vreemd is kijkt hij me met een zachte blik aan en zegt dat hij het altijd zo bijzonder vindt. Ik kijk in blinde paniek om me heen. Dat vrouwen, zelfs totaal vreemde vrouwen, hun handen op mijn buik plaatsen vind ik al behoorlijk onbegrijpelijk. Maar dat een man, een vader van een klasgenootje van mijn kind, zijn grote mannenklauwen tegen mijn nog te zachte broedplaats legt is toch gewoon absurd?

Ik trek een vies gezicht

Mijn ogen vinden die van vriendin/ collega-moeder Saskia en ik zie nog net dat er tranen van het lachen inschieten. Intussen ligt de hand van Sophie’s vader nog altijd op mijn buik. ‘Eeehm…’ Ik trek onbewust een vies gezicht en De Vader trekt meteen zijn hand weg.

Totaal ongemakkelijk loopt hij de klas uit en ga ik op zoek naar mijn zoon. Die staat inmiddels bij Saskia. Snikkend van het lachen legt ze haar hand op mijn buik.

‘Ik vind dit zo bijzonder’ zegt ze er zijig bij. Op dat moment legt zoonlief zijn hand ook op mijn buik. Ik schiet in de lach en vertel hem dat hij samen met papa de enige man is die dat mag doen.

Sorry

Als ik de klas uit loop staat daar de vader van Sophie. Ik kijk hem aan. “Sorry” zegt hij voordat hij met rode wangen naar zijn auto loopt.