Het begin van het einde of toch hoop hebben op een mogelijke zwangerschap

Vandaag was het zover, al mijn moed bij elkaar geraapt en daar ging ik. Ik mocht direct naar binnen, dus ik had niet lang moeten wachten. Dat was tenminste goed. Ik vertelde haar dat we nu een 6tal maanden probeerden en gelijk ook van de gasteric bypass die ik had ondergaan, want dit was nog niet vermeld. Dan gingen we over naar het inwendig onderzoek. Eerst een uitstrijkje dat was 2x niets ... Daarna nog een swap voor een eventuele bacterie ofzo en dan inwendige echo.

En toen kwam het. De eileiders waren goed zichtbaar. De baarmoeder had vochtophoping, drie blazen waren te zien. Dit is natuurlijk het minder goede nieuws... Het vocht hoort er niet te zitten en nu moeten we vanaf de eerst volgende maandstonden bloed laten trekken vanaf dag 3 ongeveer. Leuk is anders. Net tijdens kerst en dan hoop ik dat het over een bacterie ofzo gaat.

In het ergste geval wil ze een Hysteroscopie uitvoeren. Het klinkt al erg en zo gaat het ook voelen vrees ik. Ze gaan met camera in schede en dan vervolgens in de baarmoeder in. Eerlijk, dit zie ik niet zitten. Ik ben zo bang. Waarom overkomt mij dit nu weer? Mijn man mag ook een bijdrage binnen brengen, want hij had ooit de bof gehad enkele jaren terug. Ik hoop dat we na deze onderzoeken een mooie start kunnen maken in 2019.