Wat een heerlijk gevoel! 37 weken zwanger en vanaf nu is ons kindje volledig af

En dan is daar toch ineens de 37 weken mijlpaal! Wat een heerlijk gevoel. Vanaf nu is -volgens alle websites/boeken die ik lees- ons kindje volledig 'af'. Hoe bijzonder is dat? Alles erop en eraan; 10 vingertjes, 10 teentjes, 2 oogjes, een neusje en een mondje.

Er zijn dagen of eigenlijk weken geweest waarin ik er alleen maar van kon dromen dat ik 37 weken zwanger zou zijn! Vanaf week 5; als ik weer eens huilend boven de wc hing en aan het overgeven was. Of tijdens de ziekenhuisopnames tussen week 21 en 26 in. Wat is het een verademing als ik daar nu op terugkijk en besef dat ondanks alles, we dan toch hier zijn beland. Ook al ben ik al anderhalve week ontzettend verkouden en heel moe en is op sommige momenten echt alles even teveel… Toch hebben we het samen maar mooi gered tot hier!

Zoals beloofd in mijn vorige blog zou ik nog terugkomen op de fotoshoot die mijn man en ik samen hebben gedaan. Tijdens mijn zwangerschap heb ik weinig foto's gemaakt. Wel af en toe een buikfoto (en foto's in het ziekenhuis als ik aan het infuus lag etc.) maar weinig waarop ik helemaal afgebeeld sta. Dit vanwege het feit dat door al dat spugen de beroemde 'pregnancy glow' ook vaak niet voor mij was weggelegd.

Toch had ik rond de 34 weken zoiets van: “Ik wil gewoon een paar mooie foto's! Straks ben ik bevallen en heb ik helemaal geen beelden van deze 9 maanden.” En zo geschiedde. Gelukkig hebben wij in onze vriendenkring een hele lieve fotografe! Zij heeft ook onze trouwfoto's gemaakt en bij haar voelde ik mij voldoende op mijn gemak om toch een poging te wagen!

We hebben een uurtje foto's gemaakt in en om het huis. In de babykamer hebben we ook mooie plaatjes geschoten; mijn man en ik hebben samen een eigen catering bedrijf, dus een foto van het kleine koksbuisje (dat mijn lieve man als verrassing had gekocht) mocht niet ontbreken natuurlijk!

Na een paar dagen hadden we de foto's in huis! Sommige waren voor mij best wel een beetje confronterend; puur omdat ik op die foto's zag hoe moe en wit ik eruit zie. Maar ook dat hoort bij mijn zwangerschap en gelukkig zaten er ook een heleboel prachtige en stralende foto's tussen! Al met al ben ik heel blij dat we het toch gedaan hebben!

Terug naar het hier en nu… Nog 3 weken totdat we ons hummeltje dan eindelijk in onze armen mogen houden. De verloskundige heeft al meerdere malen aangegeven dat ze mij niet over de 40 weken heen laten gaan; in verband met de uitputtingsslag die de afgelopen maanden voor mijn lichaam zijn geweest. Het is dus echt echt aftellen nu! Stiekem denk ik zelf dat ik de 40 weken niet ga redden… Ik heb het vermoeden dat ons kleintje te nieuwsgierig is en eerder gaat komen. Maar goed, dat blijft giswerk.

Net als het geslacht van ons kindje. Wij weten tot op de dag van vandaag niet of het een jongetje of meisje is. Het is gelukkig bij elke echo goed gegaan al moesten wij zo nu en dan wel even onze ogen sluiten van de verloskundige voor de zekerheid. Spannend? Ja zeker! Maar die laatste 3 weekjes kunnen we ook nog wel wachten nu! Een voorkeur hebben we zeer zeker niet; zolang ons kindje maar gezond mag zijn!

Tot de volgende keer!