Zwanger en extreem misselijk

Wakker worden, en daar is gelijk dat gevoel... Misselijk! En hoe. Toch niet weer een buikgriepje?! De paar volgende dagen blijft het gevoel. Na een week doe ik toch maar eens een zwangerschapstest. En ja, onwijs zwanger. Dit hadden we echt niet meer verwacht, na 2 miskramen meer dan een jaar eerder, en een jaar vruchteloos proberen zwanger te worden.

Ik kan niet langer wachten tot mijn man thuis is, ik stuur hem gelijk een appje. Ook hij is behoorlijk in shock. We mogen dezelfde week meteen voor een echo komen, vanwege de eerdere miskramen. 5 weken ben ik…

Helaas is de misselijkheid elke dag sterker aanwezig. Ik ben extreem misselijk. Overgeven, wel 20/30 keer per dag. Zelfs water blijft niet meer binnen. De kinderen hebben ook wel door dat er iets aan de hand is. We besluiten ze te vertellen dat ze een broertje/zusje krijgen. Ze zijn al wat ouder (10, 9 en 6 jaar), waardoor ze het ook begrijpen.

Nog voordat ik 6 weken zwanger ben, is daar de eerste opname in het ziekenhuis. Daar verblijf ik een kleine week aan het infuus. Zodra ik voldoende ben opgeknapt mag ik weer naar huis... Tussenstand; -4 kilo, eerste keer compleet uitgedroogd en behoorlijk neerslachtig aan het worden. En dit is nog maar het begin.