Welke kleding kan jij nog aan?

Na week 12 door m'n rug gegaan. Ik kon geen stap meer verzeten zonder dat het pijn deed. Ik had die dag al wel wat last van mijn rug, maar met draaien schoot het er echt in. Dacht dat ik door de grond zakte, zo erg. Na anderhalve week dacht ik er vanaf te zijn en 2 dagen later weer veel pijn. Inmiddels wist ik wel van de fysio dat er een blokkade in m'n rug zat en dat het wel even kon gaan duren. Na een paar dagen ging het gelukkig wel weer. Ik ben zelf niet zo’n persoon die thuis blijft zitten als er wat is dus ook deze dagen heb ik gewoon doorgewerkt, ondanks de pijn. Ik denk zelf dat het ook met de zwangerschap te maken heeft, want zo erg als nu heb ik het nog nooit gehad.

Een ramp. Ik kan nog maar weinig broeken aan en moet het nu echt hebben van de sportbroek en 1 zwangerschapsbroek die ik nog had van nummer 1. Toch vind ik het wel zonde om nog kleding te kopen. Vorige keer was ik bij de winkel om even te kijken of ze wat hadden voor me en dan kom je op die broeken uit met van die smalle pijpen, en dat is niks voor mij. Even kijken hoe lang ik dit vol kan houden en als het niet anders kan kijk ik wel verder.

Dit is even m'n laatste week dat ik werk, hierna lekker 3 weken vrij waarvan we ook ander halve week weggaan. Het wordt wel een lange auto zit, maar goed, dat heb ik er wel voor over. Gewoon lekker met z'n 3-tjes en 1-in-maak er even tussenuit. Het wordt dus de eerste week het huis opruimen en daarna lekker genieten van een welverdiende vakantie. Als we terug komen heb ik die week daarna de 20 weken echo en ik kan echt niet wachten totdat we horen wat het wordt. Spannend!

Ik vind het elke keer weer ‘vervelend’ om te wachten op de volgende controle. Ik weet niet wat er is met deze zwangerschap en weet niet of veel aanstaande moeders er last van hebben, maar ik ben een soort van een beetje bang dat het mis kan gaan. Mijn partner weet niet dat ik er zo over denk en ik denk ook wel dat ik me een beetje aanstel. Misschien dat ik deze kleine gewoon te graag wil.

Voordat ik zwanger was, wilde ik echt graag nog een kleine erbij en mijn partner had er niet veel zin in vanwege de kosten etc. Toen hij er na 3 keer praten erachter kwam dat ik het echt graag wilde, trok hij bij. Het feit dat ik daarna zo snel zwanger ben geworden maakt me, denk ik, een beetje angstig. Dit had ik totaal niet bij de eerste zwangerschap. Daar vond ik het altijd wel spannend, maar op een andere manier. Ik ben benieuwd of andere vrouwen dit ook hebben en wat zij er aan doen?