Enorme keuze aan donorzaad, waar begin ik?

Wauw, de keuze is reuze en ik kijk mijn ogen uit. Het lijkt wel een beetje op een soort datingapp. Alles kan je kiezen; nationaliteit, van blauwe tot bruine ogen, van heel kleine mannetjes tot heel lange mannen. Jong en oud. Voor ieder wat wils. Dit is stiekem best leuk! Technisch gezien is het een soort blind daten.

Oké, waar begin ik? Wat wil ik eigenlijk? Die mini-me moet wel een beetje op mij lijken en niet op een souvenir van een chille vakantie naar de tropen. Ik begin wat vakjes aan te vinken en.. Oh my God! Babyfoto’s! Allerlei soorten baby’s staren terug naar me op het beeldscherm. Dikke baby’s, dunne baby’s..

Ik kom erachter dat het eigenlijk best persoonlijk wordt. Helemaal niet zo anoniem en John Doe-achtig als ik had verwacht. Door middel van een soort interviews met de donoren kun je namelijk lezen wat zijn (wel naar eigen zeggen) goede en slechte eigenschappen zijn. Tsja, je begrijpt natuurlijk wel dat mijn baby alles wat ‘slecht’ is straks niet van mij maar van de donor heeft.

Ook kun je zien wat zijn hobby’s zijn of wat zijn lievelingseten is. Grappig. Oh, en ze worden zelfs vergeleken met bekende mensen. Brad Pitt, Ryan Gosling... En zo ben ik uren zoet. Na heel wat tijd te hebben doorgebracht op de website van de Spermabank en na lang en goed nagedacht te hebben hak ik de knoop door en maak ik een keuze.

Donor check, what’s next? Oh ja, hoe wil ik dit eigenlijk gaan doen? Zelf pielen met rietjes enzo? Hm, wat als het misgaat ofzo? Ik ben alles behalve academisch aangelegd en om die ervaring nou met een van mijn beste vriendinnen te delen. Ze zien me aankomen!

Ik had al een afspraak bij de huisarts gehad om informatie te vragen over mijn mogelijkheden om zwanger te worden zonder man. Dit was overigens voor mijn gevoel toch wel de meest speciale afspraak waarvoor ik ooit bij mijn huisarts ben geweest. Natuurlijk stond ik binnen 5 minuten alweer buiten, maar wel met support van mijn huisarts en een “Succes, hier is een suggestie voor een kliniek en hou ons op de hoogte!”

Deze suggestie was een vruchtbaarheidskliniek en ben ik uitgebreid gaan googelen en zo kwam ik in de wereld van Kunstmatige Inseminatie terecht. Wow. Wat zijn er veel mogelijkheden! Mijn traject heet KID (Kunstmatige Inseminatie met Donorzaad). En de behandeling; IUI (Intra Uteriene Inseminatie). Dit is inseminatie met opgewerkte zaadcellen direct in de baarmoeder. Dit kán de kansen op een zwangerschap verhogen, omdat de zaadcellen dichterbij de eicel kunnen komen en niet nog door je baarmoeder omhoog hoeven te zwemmen.

Na de hele website van de vruchtbaarheidskliniek binnenstebuiten te hebben gekeerd, besloot ik naar een speciale bijeenkomst voor alleenstaande vrouwen met een kinderwens te gaan. Dit was een heel fijne ervaring met lotgenoten, waarvan sommige al middenin het traject zaten en hun ervaringen met ons wilden delen.

Na deze bijeenkomst wist ik dat ik er écht voor wilde gaan. Ik was er klaar voor! Wat hierop volgde was een intake bij de vruchtbaarheidskliniek en hierna kon ik mijn donorzaad gaan bestellen en was het een kwestie van wachten op mijn eisprong. Wow, ineens is het moment dan daar. Spannend! Mini-me here I come!