Meisjesnamen zoektocht en het grote-voornamen-spel

"Oké. We verlaten deze ruimte niet eerder dan dat we een top 5 met meisjesnamen hebben", verkondigt mijn man terwijl hij een namenboekje openslaat. De laatste twee weken van onze vakantie staan in het teken van het ‘grote-voornamen-spel’. Met als resultaat een lange lijst van 'op papier prachtige, maar nauwelijks uit te spreken namen' tot leuke wildcards: een klinkende Japanse naam. Tijd om tot een voornamen selectie te komen.

We hanteren een paar criteria: het mag geen toekomstig veel voorkomende (top tien) meisjesnaam zijn, het moet internationaal een beetje bekken en het belangrijkste: het is een naam zonder associatie. Oftewel, een naam die we nergens van kennen. Dat blijkt lastiger dan gedacht. Telkens heeft één van ons wel weer een haakje in een (ver) verleden.

Ik vind het nogal wat. Een naam bedenken voor een kleintje waarvan we nog geen idee hebben wat voor een kindje ons meisje ze gaat zijn. "Echt, zoiets gaat gewoon passen", spreekt menigeen geruststellend. Toch blijf ik het lastig vinden en best een verantwoordelijkheid: ze moet het er toch maar meedoen de rest van haar leven.

Met lichte jaloezie lees ik over het Deense beleid. Daar hebben ouders tot een half jaar na de geboorte de tijd om een naam te geven. Alhoewel, je kind in het begin alleen maar Baby noemen is ook wel weer wat ongemakkelijk.

Hoewel onze lijst oneindig leek, komen we gezamenlijk op een selectie van zo'n 15 items. We strepen individueel 10 door. Het naast elkaar leggen is pijnlijk: "Nee echt, dat was één van mijn lievelings", roep ik verontwaardigd. De regels zijn echter onverbiddelijk: door één van ons doorgestreept is definitief van de lijst. Gezamenlijk snijden we nog twee namen uit onze selectie.

"Mooi, dan wordt het één van deze drie", besluit mijn man na zo’n 2,5 uur terwijl hij zijn bier leegdrinkt. Ik kijk naar ons lijstje. De top drie is acceptabel, maar is nou niet direct de 'alarmschijf'.

“Laten we voorlopig hier maar vanuit gaan en tegelijkertijd open blijven staan voor andere suggesties", hoor ik mezelf terugkrabbelen. Ik kijk naar de wegdraaiende ogen van mijn man. Verder houdt hij wijselijk zijn mond.