Nesteldrang shoppen en schoonmaken

“Ze waren in de aanbieding: twee halen, één betalen. Dief van je eigen portemonnee als je daar niets mee doet, toch?” Zo’n tien weken geleden verantwoordde ik, ietwat gegeneerd, de aanschaf van een aantal Zwitsal producten. Het bleek het begin van een ongekende nesteldrang waar ik inmiddels schaamteloos aan toegeef. Rompertjes schuiven van rechts naar links, shirtjes liggen op kleur en het mandje met luiers staat de ene dag op de eerste, de andere dag op de tweede verdieping van de commode.

Hoewel ik zelf al vroegtijdig piekte, begint het nestelen bij de meeste vrouwen in de tweede helft van hun zwangerschap. Het bereikt, onder invloed van het hormoon prolactine, in de laatste maand een hoogtepunt. Evolutionair gezien is dit gedrag heel functioneel: we creëren een veilig plekje voor ons kleintje en scharrelen hiertoe de juiste materialen bij elkaar. Zo zie je dieren ook nog steeds vlak voor de bevalling een nestje bouwen.

De commercie speelt tegenwoordig gretig in op ons oergedrag. Hele babykamers en een bijpassende uitzet zijn tegen een mooie prijs te koop: je wilt toch het beste, veiligste én mooiste voor je kind? Manlief verzucht regelmatig hoe rijk een Babydump of Prénatal wel niet moeten worden van al die kooplustige, ongeremde dames.

Mijn koopgedrag blijft echter beperkt met dank aan mijn zus die na het baren van een geweldig lief neefje en nichtje haar hele uitzet aan mij overdraagt. Van wieg tot Maxi-Cosi. En niet te vergeten veel, heel veel kleding.

Een commode mag ik zelf uitzoeken. Ik maak er een intensieve, digitale zoektocht van en stuit op een geweldig jaren zestig kastje, iets opgehoogd om het voor de rug ook behaaglijk te houden. Een top exemplaar al zeg ik het zelf. Het is het eerste - nieuwe - item dat in de babykamer pronkt. De grote vraag is alleen: hoe richt ik 'm in? Eindeloos schuif ik met de nog lang niet complete inhoud. Volstrekt zinloos, of het een goede indeling is zal pas over een tijdje blijken. Toch kan ik er avonden mee vullen.

Ter compensatie van het beperkte shoppen, stort ik me daarnaast op schoonmaken. Normaal gesproken is dat allesbehalve mijn hobby, nu geniet ik van een sopje en een doekje. Het begon relatief onschuldig met het wassen van de ramen. Het eindigde met het uitmesten van alle keukenkastjes en het reinigen van de randjes aan de binnenkant van de vaatwasser.

In de tussentijd zijn er nog wat muren met groene zeep onder handen genomen en is er een bus chemicaliën over de vloerbedekking in de babykamer gegaan. Dat je voor het effect extreem goede ogen moet hebben is een detail wat ik liever achterwege laat….

Ten slotte ontstaat deze weken de behoefte om zelf iets te maken voor mijn kleine meisje. Vriendinnen kregen tijdens hun zwangerschap in wisselende mate een haakobsessie. Destijds heb ik daar met grote, onbegrijpende ogen naar gekeken.

Inmiddels valt het kwartje. Overmoedig sla ik tien bollen garen in en in de bibliotheek leen ik twee patronen boekjes. Het vraagt nog de nodige YouTube filmpjes en close reading van patronen voordat ik het haken onder de knie heb. Ik offer er een nacht aan op.

De volgende dag ben ik een goede wal rijker én is mijn eerste amigurumi een feit. Nog drie te gaan en ons kleintje kan naar een creatieve, fantasierijke mobiel turen…