Meer haargroei tijdens je zwangerschap

Zwart. Parmantig vooruit stekend, dik en stekelig. Daarnaast een lievere variant: zacht en subtiel. Weliswaar langer, maar stukken dunner en lichter van kleur. Eigenlijk alleen maar zichtbaar door het vroege zonlicht dat zich door het kleine doucheraampje wurmt. Door het ‘olijk duo’ ben ik direct klaarwakker. Ik grijp naar mijn pincet. Sinds enkele weken ligt deze op diverse plekken in huis binnen handbereik.

De eerste weken glunder ik van pure trots. Mijn huid, loepzuiver, straalt mij in de spiegel tegemoet. Daarnaast ben ik als een kind zo blij met een zeer goed gevulde BH - eindelijk eens geen zesbaanssnelweg als ik naar beneden kijk. Om die feestvreugde te verhogen, zwaai ik al voor de eerste echo met een gloednieuwe BH: twee cupjes extra!

Maar elk voordeel heb z’n nadeel. De spiegel, eerst nog zo’n booster voor mijn zelfvertrouwen, geeft mij opeens heel andere signalen als ik naar mijn kin kijk.
‘Harig aapje’, grapt mijn man.
Zelf overweeg ik het scheermes.
‘Niet doen,’ waarschuwt mijn schoonheidsspecialiste paniekerig, ‘het trekt na je zwangerschap echt weer weg.’
Tot die tijd hou ik mijn ‘baard’ bij met een pincet.

Over de meest gênante haren heb ik het dan nog niet eens: nooit geweten dat er zoveel haren rond je tepels kunnen groeien. De extra haargroei is het gevolg van de inmiddels welbekende zwangerschapshormonen. Deze zorgen voor een betere doorbloeding van je huid én haarzakjes. Hierdoor krijg je een actievere haargroei. Oestrogeen zorgt er als klap op de vuurpijl voor dat je haar in de zogenoemde actieve groeifase blijft. Het valt dus minder uit. Leuk zo’n volle haardos op je hoofd, de extra lichaamsharen omarm ik minder enthousiast. Gelukkig is het een tijdelijk fenomeen. Na de bevalling keert je lichaam terug naar je normale staat, zegt men.

Met enkele snelle bewegingen is het duo verleden tijd. Een mooie, volle, blanke, haarloze borst resteert. Morgenochtend maar weer kritisch inspecteren.