Week 38: de baby komt al bijna

Week 38: Vandaag voor extra controle weer bij de Frauenartz geweest. Vorige week was alles op zich heel goed, al vond de artz dat ze wel wat meer mocht groeien. De artz wilde daarom dat we een week later weer kwamen. Vandaag was hij er zelf niet en waren we bij een jongere vrouw. Ze wist waarom de extra controle was, dus dat was fijn.

De CTG scan was goed. Ik had een heel klein beetje bloed in mijn urine. De laatste drie keer ook al zei ze (daar had de andere artz niks van gezegd), maar ze schreef me daarvoor een antibiotica voor.

Vervolgens ging de artz een echo doen. Mooi in beeld komt de kleine niet meer, omdat ze al helemaal ingedaald is. Maar ze was aan het meten en vond dat er niet meer veel vruchtwater was. Ik weet niet of er andere vrouwen zijn met deze ervaring? Maar ik had hier dus nog nooit over gehoord.

De artz begon ook al over de zwangerschap inleiden... Maar ze wou dit toch even bespreken met onze vaste artz, dus belde ze die. En die zei zolang als ze (ik dus) zich goed voelt, hoeven we nog niet in te leiden. Pfieww! Dat was wel even spannend allemaal. Als het zo moet wezen, dan moet het gebeuren. Dan is onze kleine er al met Kerst, maar heb liever dat ze nog even lekker blijft zitten en nog een beetje groeit.

Ik voel me echt nog steeds prima en super fit. Oke, ik heb er heus weleens een dag tussen zitten dat ik denk: "Hé waar is mijn energie"? Zo'n dag doe ik dus ook eigenlijk niks. Alle dagen niks doen, bank hangen etc is niet mijn ding als ik me goed voel. Al zei de Frauenartz vorige week: "Ik weet dat je het niet horen wil, maar je moet echt vaker op de bank, benen hoog en zak chips op je buik."

Elke avond zit ik nu wel rustig op de bank hoor en overdag neem ik ook mijn rustmomenten. Maar ik ben ook heerlijk aan het knutselen in de schuur, ik zaag, schroef, boor en versier mooie dingen. Verkoop er ook nog verscheidene en heb er plezier in.

Ik moet gewoon wat om handen hebben en kan niet ineens denken: "Ik heb zes weken verlof, nu moet ik zes weken stilzitten en niks doen."

Hier in Duitsland doen ze, zodra de baby geboren is, met de mannen van de buurt, kind pinkeln lassen (het kind laten plassen). Ze komen dan hier en gaan dan een paar biertjes drinken. Ik snap sommige tradities hier niet helemaal en denk soms dat ze gewoon wat bedenken om weer te kunnen drinken. De enige die plassen moeten zijn zijzelf, haha.

Maar goed, we zijn hier gaan wonen, dus moeten we ons ook een beetje aanpassen en integreren in de tradities vind ik. Lang verhaal kort: het bier was in de aanbieding! Dus heb vanmorgen drie kratten meegenomen en kreeg bij thuiskomst de baard eraf van de buurvrouw, dat ik daarmee aan het slepen was....

Misschien denk ik overal wel veel te makkelijk over, maar ik zoals ik al eerder schreef, ik voel me goed en doe geen dingen die me echt te zwaar afgaan.

Ik merk trouwens de laatste twee weken wel echt wat ze met zwangerschapsdementie bedoelen. Haha echt lachen soms hoor. Want ik ben een geordend mens, maar de schaar was verdwenen... Toen lag de schaar opeens in de koelkast?

Daarnaast stuur ik appjes naar de verkeerde personen en maak ik ook schrijffouten. Ik strooi nootmuskaat over mijn appel in plaats van kaneel, dat soort dingen.

Nou, we wachten weer af tot volgende week. Ik hoop dat alles goed gaat en normaal verloopt. Houd jullie op de hoogte!!