Wel of geen zwangerschapsvergiftiging?

Het begon in het weekend. We zouden het dit weekend erg druk krijgen, met op zaterdag een verjaardag en op zondag de babyshower. Voor mij was het geen verrassing wanneer de babyshower was, omdat de locatie die gehuurd werd door mij met korting geregeld kon worden. Op zaterdag voelde ik mij plotseling niet zo lekker. Ik kreeg buikpijn, net onder mijn ribben. Ook had ik opeens hoofdpijn. Ik ben ademhalingsoefeningen gaan doen. Na een half uur trok de pijn weer weg. Ik voelde me gelukkig al veel beter.

De rest van het weekend heb ik geen last gehad van pijnen. Ik zag het als dat ik te druk bezig was geweest of zo. De babyshower was heel erg leuk. Mijn schoonzus had een hele mooie taart besteld. Er waren heel veel familie en vrienden gekomen. Mijn moeder en schoonmoeder hadden alles tot in de puntjes verzorgd. Ik heb echt genoten van deze dag.

Dinsdagmiddag begon ik mij weer slechter te voelen. Ik kreeg weer hoofdpijn, buikpijn en ook zag ik op een gegeven moment erg wazig. Dit was enkel slechts seconden. Maar toch maakte ik mij daardoor wel een beetje zorgen. Ik had gelezen over zwangerschapsvergiftiging en ik wist dat dit daar symptomen van zijn. Bovendien heb ik nooit hoofdpijn. Daarom heb ik besloten om naar het ziekenhuis te bellen. Ze wilden dat ik gelijk langs kwam. Ik heb mijn man (ik kan nog steeds niet wennen aan dat woord) gebeld en hij is gelijk naar huis gereden om mij op te halen.

Eenmaal in het ziekenhuis werd ik aangesloten op de monitor en werd er een hartfilmpje gemaakt. Mijn bloeddruk werd ook gemeten. Die was veel te hoog. Daarom hebben ze besloten om deze elke 5 minuten te meten voor een half uur lang. De bovendruk daalde wel enigszins met de tijd, maar toch was hij nog hoger dan normaal. Ook moest mijn urine getest worden op eiwitten. Aanvankelijk zouden we in het ziekenhuis wachten op de uitslag, maar de verpleegkundige zei dat het best lang kon duren en stuurde ons naar huis. Ik zou gebeld worden met de uitslag.

Na anderhalf uur werd ik gebeld. Het blijkt dat mijn bloeddruk op een grens zit, iets om in de gaten te houden. Ook vonden ze eiwitten in mijn urine, maar ook net onder de grens dat het gevaarlijk is. De kans is dus groot dat ik een zwangerschapsvergiftiging aan het ontwikkelen ben... Op donderdag moet ik terugkomen om dezelfde testen te doen. Ik had al een afspraak staan voor een echo, dus daarna kan ik gelijk door. In de tussentijd mag ik nu helemaal niks meer inspannend doen. Wat best wel naar is, omdat de kinderkamer donderdag ontdaan wordt van het oude behang. En ik moet eigenlijk nog spullen weghalen.

Uiteraard heb ik mijn moeder en schoonouders op de hoogte gehouden. Mijn moeder is sinds maandag met pensioen en bood gelijk aan om ons te ondersteunen met boodschappen en koken. We hadden al een afspraak staan dat onze ouders zouden helpen met de kinderkamer. Ik ben hen enorm dankbaar. Ergens vind ik het ook wel vervelend dat ik nu niks meer mag doen en dat ik lijdzaam moet toezien hoe anderen hard aan het werk zijn. Ik had liever meegeholpen met het weghalen van het behang.

Verder heb ik vannacht heel slecht geslapen. Ik blijf maar malen in mijn hoofd of ik nu ziek word of niet. Zou dan de baby eerder moeten komen? Zou ik in het ziekenhuis moeten worden opgenomen tot aan de bevalling? Wat kunnen ze doen tegen zwangerschapsvergiftiging?

Binnenkort komt het vervolg op dit artikel.