Kerst en oud en nieuw met een newborn vieren

Op 23 december mochten wij naar huis met onze pasgeboren baby. We waren van plan om kerstavond thuis te vieren, eerste kerstdag zouden we uit eten gaan en tweede kerstdag zouden we gaan gourmetten bij mijn moeder. Omdat onze baby nog niet eens een week oud was, hebben we de plannen om moeten gooien.

De kraamverzorgende komt normaliter 8 uur de eerste drie dagen, en daarna wordt het aantal uren afgebouwd. Wij kregen op 24 december 8 uur kraamzorg, en met eerste en tweede kerstdag slechts 3,5 uur. Tel daarbij op dat ik super onzeker was, dat de baby 's nachts gewoon niet wilde slapen en wij daardoor uitgeteld waren. Het zorgde ervoor dat mijn man en ik helemaal niet het gevoel hebben gehad kerst te hebben kunnen vieren.

Wij hadden ook nog eens het idee om op tweede kerstdag nog wel naar het gourmetten te gaan. Onze kraamverzorgende schrok daarvan en zei terecht: "Normaal ga je met een pasgeborene niet bij andere mensen op bezoek, ze komen bij jullie op bezoek." Dus dat idee hebben we ook maar geschrapt. Wat we wel hebben gedaan is dat we Chinees en pizza besteld hebben op beide kerstdagen.

Voor mij hebben deze dagen een dubbel gevoel gehad. Ik voelde mij leeg, moe en enorm onzeker. Onze baby sliep 's nachts niet, waardoor ik halverwege de nacht radeloos naar beneden ging met onze baby om hem stil te krijgen, zodat mijn man nog wat uren kon slapen. Daarbij liep ik huilend, met de baby eveneens huilend op mijn arm, rondjes door de huiskamer. Mezelf afvragend waar ik aan begonnen was.

Onze baby wilde gewoon niet in onze co-sleeper slapen. Op het moment dat hij erin gelegd werd, begon hij gelijk heel hard te huilen. De enige manier om te slapen was om afwisselend de baby bij ons te nemen, zodat de ander kon slapen. Ik deed standaard met tranen in mijn ogen de deur open voor de kraamverzorgster. Ik werd heel bang dat ik een depressie zou ontwikkelen, gezien hoe ik mij in het eerste trimester had gevoeld.

Hierdoor heb ik heel lang opgezien tegen de nachten. Het zorgde er ook voor dat ik helemaal geen feestelijk gevoel heb gehad. Dat ik negatieve gedachten over mezelf ervoer en dat ik doodmoe was. Ik weet nog dat ik op een moment aan het kolven was en dat ik gewoon in slaap viel tijdens het kolven. Een voordeel was dat de baby overdag wel sliep in de wandelwagen beneden in de huiskamer. Dus op een radeloze nacht hebben wij de wandelwagen in onze slaapkamer gezet en hem daarin gelegd. Hij had enorm goed geslapen! En wij ook. Maar helaas zei de kraamverzorgster de volgende ochtend dat dit niet mocht...

Zo kropen de dagen en vooral de lange nachten voorbij. Net voor oud en nieuw hebben wij afscheid genomen van de kraamverzorgster.

Wij sliepen 's nachts nu door onze baby op de borst te leggen, meer rechtop in bed te gaan zitten, hopend dat de baby niet weg zou glijden. Ik heb gelezen over samen in één bed slapen, maar eigenlijk voelt dit voor mij absoluut niet veilig.

Ook met onze kleine op de borst slapen voelde niet veilig. Uiteindelijk ben ik enkele nachten met onze baby op de bank gaan slapen, waarbij ik ervoor zorgde dat hij niet van mij af kon glijden. Maar ook hierbij voelde ik mij niet gerust. Uiteindelijk ben ik hulp gaan zoeken bij de spirituele wereld en heb ik contact opgenomen met iemand die zich de kinderfluisteraar noemt.