Klaar voor de bevalling, nog heel even geduld

Ondertussen zijn we alweer 39 weken zwanger, echt de tijd vliegt hier nog steeds voorbij. In de afgelopen 5 weken hebben we het kinderkamertje afgemaakt en alles gewassen en gestreken. Ook zijn het ledikantje en het wiegje opgemaakt, dus het baby’tje kan in ieder geval lekker slapen.

Het bed staat ook op klossen, maar wat een verschrikking is dat. Echt ik ben maar 1,64 lang en voor mijn gevoel moet ik nu elke middag, avond en nacht (meerdere keren) de “Mount Everest” beklimmen. Ik kan er na 2 weken nog steeds niet aan wennen. Ik kan niet wachten tot ze er weer onder vandaan mogen. De matrasbeschermer uit het kraampakket, heeft het ook maar 3 uur overleefd en toen lag die er ook weer af. Echt, in de sauna zweet je nog minder en dan hebben we het nog niet eens over het gekraak/geknisper gehad. Kortom er zit nu een waterdichte molton op en dat is een stuk fijner. Verder is de vluchttas ook gepakt, kortom laat het maar komen. (denk ik)

3 weken geleden is een grote wens van mij in vervulling gegaan. Ik heb een bellypaint laten zetten. Echt zo leuk om mee te mogen maken en te ervaren. Eigenlijk zouden we het met 37 weken laten doen, maar er was iets tussen gekomen, dus werd het een weekje eerder.

Voor haar was het ook een leuke opdracht, want ze had nog nooit een egel geschilderd. Kortom een uitdaging, die in plaats van 2 uur uit liep naar 3 uur, maar dan heb je ook wat. Ik kan het dan ook iedereen aanraden.

De liggingsecho met 36 weken was ook goed. Er was goed op te zien dat de kleine haar op het hoofdje heeft zitten. Of het dik en lang is, dat kunnen ze dan weer niet zien, maar wel dat het goed bedekt is. Verder valt er nog weinig te zien. Dit komt omdat het kindje gewoonweg al te groot is. Ondertussen mogen we wekelijks op controle komen en daalt het kindje goed in. (Het ligt al vast en bijna helemaal in het bekken.)

Verder ben ik de afgelopen anderhalve week goed verkouden geweest. Zelfs zo erg dat ik er een keel en oorontsteking bovenop kreeg. Kan je zeggen dat is normaal al geen pretje, maar zeker niet als je hoog zwanger bent. Het incontinente materiaal is niet aan te slepen. Echt, dan voel je jezelf al zo beroerd en dan krijg je dat er ook nog bij. Kortom geen ideale combinatie. Gelukkig zit ik nu al een paar dagen aan de antibiotica en knap ik langzaam op.

Hopelijk blijft de kleine nog even zitten, tot ik weer opgeknapt ben en dan mag het gaan komen. Ik ben ondertussen toch wel heel benieuwd naar hoe je eruit ziet en of we een zoon of dochter krijgen. Over uiterlijk 20 dagen zijn we papa & mama en ergens is dat toch wel een raar idee. Het is vooral leuk om te zien hoe de familie en vrienden er mee bezig zijn, die zijn ergens nog zenuwachtiger dan dat ik/wij zijn. Kortom nog even geduld.