Slecht nieuws na onzekerheid, er is geen kindje

Aan het lange wachten en een week vol onzekerheid is nu dan een eind gekomen. Er zit definitief geen kindje in mijn vruchtzak en dus echt alleen een windei. Nu kreeg ik drie opties: Curretage, afwachten tot het vanzelf komt of een medicijn die mogelijk de miskraam opwekt. Ik heb voor de laatste gekozen.

Afwachten is geen optie voor mij, het duurt nu al veel te lang voor mijn gevoel. En ik wil van die zwangerschapskwalen af omdat het nu voor niks blijkt te zijn. Dat windei moet er zsm uit om ruimte te maken voor ons gewenste kindje.

Curretage is risicovol. je kunt er namelijk verklevingen in je baarmoeder aan overhouden en dat is natuurlijk niet gunstig als je nog een zwangerschap wil. Dus die doen we ook liever niet.

Vanmiddag krijg ik een telefoontje van de verloskundige over de medicijnen. Zij moest ze eerst bestellen bij het ziekenhuis. Ik ben nu deels opgelucht dat het wachten en de onzekerheid voorbij is. Maar nu ben ik wel zenuwachtig voor de komende miskraam. Want die zal geen pretje zijn en wanneer zal die nu komen? Hopelijk niet op een werkdag.

Het lastigste vind ik nu vooral dat dit allemaal geheim moet blijven voor de buitenwereld. Ik kan dit niet bespreken met mijn moeder of mensen die ik dagelijks zie. Terwijl ik er wel een beetje onder gebukt ga. Superlastig vind ik dat.