Zwanger worden op Bonaire en bloeding

Zelf ben ik 27 jaar en woon ik samen met mijn man in Groningen. Voor mijn werk (verpleegkundige in het ziekenhuis) verblijven we momenteel voor 3 maand in Bonaire, wat een heerlijk avontuur is. In NL is mijn man pedagogisch medewerker in de jeugdzorg, maar momenteel vermaakt hij zich uitstekend als allround klusjesman. Terug in NL staat er een verhuizing en een flinke verbouwing te wachten… Dus we genieten nog even van de dagen dat we hier zijn.

Eenmaal een maand aangekomen op het eiland had ik een ongelofelijk onregelmatige periode. Hoewel we zeker een kinderwens hebben, leek het ons niet verstandig om dit hier te starten. Hier schijnt het Zika virus zich namelijk ook te hebben verspreid. Na navraag te hebben gedaan in het ziekenhuis waar ik werk, blijkt er een verwaarloosbaar risico te zijn op het oplopen van het Zika virus, en dus namen we de gok.

Ik bleef een zeer onregelmatige perioden houden met als verschil dat mijn borsten wat begonnen op te zetten. Ik was vermoeider dan anders en dit gaf ik aan bij een collega op mijn werk. "Je bent toch niet zwanger?”, vroeg ze. Nee dacht ik… dat kan niet wat ik menstrueer nog.

Maar dat ene zinnetje bleef toch hangen. En ik ging op zoek naar een geschikte drogist waarvan de zwangerschapstesten nog niet over datum waren. Direct getest en toen kwam er heel in de verte een wazig streepje op de test te voorschijn… De twijfel sloeg helemaal toe! Een vaag streepje, is dat wel een echte uitslag? Is er niet iets mis gegaan? Die middag nog één test gehaald en de volgende ochtend de test herhaald! JA een dikke streep het is waar! We hebben allebei een klein traantje van blijdschap gelaten.

De weken vorderden, maar ik had geen idee hoe ver ik was. Zeker niet omdat ik nog wel 6 dagen heb gevloeid. De huisarts kon me hierover ook niet inlichten en adviseerde me om langs te gaan bij een verloskundige of gynaecoloog over een maand. Dit advies nam ik ter harte. Helemaal omdat we dan ook weer net in Nederland zullen zijn.

Een periode van 4 nachtdiensten braken aan. De laatste nachtdienst ging in toen ik iets voelde vloeien. Eerst dacht ik dat het onschuldig was en liep even naar toilet. Tot mijn grote schrik kwam ik erachter dat ik fors aan het bloeden was! De gedachten maalden door mijn hoofd!

Dit is echt niet goed dacht ik direct. Helder rood bloedverlies met kleine stolsels dat kan maar 1 ding beteken.. foute boel… Ik kreeg kramp en toen ik eenmaal begon te googlen kon ik maar aan 1 ding denken: MISKRAAM.

Gelukkig werk ik in het ziekenhuis en heb ik direct contact opgenomen met de verloskamers. Zij adviseerden mij om in de ochtend even contact op te nemen met de dienstdoende verloskundige.

‘s Ochtends heb ik direct mijn man wakker gemaakt. Ook hij schrok hevig van dit nare bericht. Eenmaal bij de verloskundige bleek dat alleen de gynaecoloog echo's mag doen voor zwangerschappen minder dan 10 weken. Ik kon die middag bij hem terecht… Voor mijn gevoel duurde die dag wel een week!

Bij de gynaecoloog werd ik al een beetje gerust gesteld. 15% van de vrouwen bloeden tijdens de zwangerschap en vaak is het niks ernstig zei hij, maar we gaan direct even kijken! En toen zagen we daar een klein erwtje zitten! Het was 6 weken en 3 dagen oud en had zelf al een hartslag. Het was prachtig om te zien en de opluchting was van onze beide gezichten af te lezen!

Wat een rollercoaster van emoties in één dag! Gelukkig mogen we verder en hopen we zoiets niet meer mee te hoeven maken!