Herbeginnen of niet herbeginnen na een miskraam?

Dit is het vervolg op blog Een sterrenkindje - vruchtje is met 10 weken gestopt met groeien.

… De dag nadien bracht ik mijn directie op de hoogte. We waren twee weken van de paasvakantie verwijderd. Die twee weken gunde ze me sowieso om te herstellen. In de vakantie had ik dan een afspraak gepland met de arts om te controleren of ik lichamelijk hersteld zou zijn en of mijn lichaam terug ‘aan start’ zou staan.

Ik vertelde haar wel over mijn frustraties de laatste maanden dat ik gewerkt had. Mensen bedoelen het vaak goed, maar onrechtstreeks kwetsen ze toch. En nu zeker, in deze situatie. Iedereen heeft medelijden, wil zijn zegje komen doen, willen 100 keren het verhaal horen... Daar had ik absoluut geen oren naar! Nu waren ook de ouders en de kinderen op de hoogte. Ze begreep het en ik mocht dit schooljaar niet meer terugkeren.

De afspraak bij de huisarts voor een controle was emotioneler dan gedacht. Vooral voor hem dan… Hij die altijd heel professioneel is, gewoon zijn werk doet en nergens doekjes om windt, was nu plots heel meelevend en emotioneel. Exact dat waar ik niet tegen kan. Ik hoef geen medelijden of treurige blikken.

Hij sprak van een psycholoog en gaf me de raad om niet direct te herstarten met opnieuw zwanger te worden. Dit verlies moest eerst een plek krijgen. We moesten voldoende tijd nemen om te rouwen. Hij gaf me de raad om bij de heropening van de scholen na de corona crisis opnieuw te gaan werken.

Helaas is dat een periode waar je gewoon door moet, de periode van terugkeer waar iedereen zijn zegje en zijn advies komt geven. Mocht ik daar volledig kraken, mocht ik hem opnieuw contacteren om te bekijken om me met een burn out of depressie thuis te schrijven tot einde schooljaar.

Twee dagen later kreeg ik de bloedresultaten. Het hcg was nog niet voldoende gezakt. Er was dus nog iets achter gebleven van de zwangerschap. We konden dus ook nog niet herbeginnen. Desondanks dat de huisarts me het advies gaf om niet te herbeginnen waren wij wel unaniem… Wij wilden wel onmiddellijk herstarten.

Even pech gehad? Jammer en helaas, maar we laten ons niet kisten! Onverwacht kregen we uiteindelijk onze gynaecoloog te horen, de gynaecoloog die ons al maanden geholpen had. Door de corona crisis was het zo druk en chaotisch dat ze ons tot nu toe nog niet had kunnen antwoorden.

Ze was geschrokken van het miskraam, helemaal onverwacht, alles zag er zo goed uit. Ik mocht bij haar op afspraak komen om het vervolg te bekijken. Door de crisis waren alle bezoeken vanaf nu alleen. Alsof je vanaf nu alleen een kind ging maken.