Het moeilijke stil houden van de zwangerschap

Het moeilijke stil houden van de zwangerschap. Mijn man werkt in een familiebedrijf dus daar komt ons eerste obstakel al. Met zijn vader aan het hoofd van de firma is het voor hem moeilijk om er even tussenuit te kunnen, ze delen namelijk dezelfde bureauruimte.

Wat zou hij moeten verzinnen als excuus om een uurtje afwezig te zijn? We besluiten dat ik de eerste, lang verwachtte, controle bij de gynaecoloog alleen zal doen, om het minst argwaan te wekken. Ook al weet ik dat je nog geen volwaardig baby'tje zal zien op het scherm, die eerste keer is toch ook weer speciaal.

De wachtkamer bij de gynaecoloog zit goed vol en zoek tussen de andere vrouwen een plaatsje. Zo gek eigenlijk dat wanneer je zwanger bent, je heel oplettend bent naar andere zwangere vrouwen. Het is net of je dan een connectie hebt met elkaar of zou ik me alleen zo voelen?

Ik probeer uit te zoeken wie er allemaal zwanger is en hoe lang ze al zwanger zijn. En dagdroom over het feit dat ik binnen een paar maanden hier ook met een dikke buik zal zitten. Maar eerst deze controle afwachten.

Na de eerste zin tegen mijn gynaecoloog voel ik het zweet uitbreken. "Ik kom voor een zwangerschap." Hahaha, als ik er nu aan terug denk, moet ik nog steeds in mezelf lachen. Dat het niet voor een lang wit brood was, zal ze ook wel geweten hebben.

Doordat ik maanden lang een app heb gebruikt, weet ik precies wanneer mijn laatste menstruatie was, altijd handig. Ongeduldig beantwoord ik netjes alle vragen. Het is voor mij ook een soort van flashback van de geboorte momenten van de andere kinderen.

Want waar anders in de afgelopen jaren heb ik nog eens verteld hoeveel mijn dochters en zoon wogen en hoe groot ze waren bij de geboorte. Laat ons zeggen dat het gemiddelde van de drie kinderen rond de 3300gr ligt en 51cm, met een gemiddelde draagtijd van 39wk. Dus extra controles zal niet moeten volgens mijn gynaecoloog.

Hier gaan we dan... Op het scherm voor mij wordt alles nu echt werkelijkheid. De baarmoeder ziet er perfect uit en ons klein wonder heeft zich mooi en goed genesteld. De grote is perfect op schema voor de acht weken dat ik nu al zwanger ben.

Ik vraag nog eens of alles er goed uitziet als alle metingen gedaan zijn en geniet van dat kleine wondertje dat ik zie, maar voor dat ik het weet heeft de gynaecologe gezien wat ze moest zien en stopt het beeld.

Ik vraag bezorgd of er niet naar het hartje wordt geluisterd, maar met de blauwe en rode golven die ik zag moet ik me tevreden stellen. Iets nieuws voor mij, want blijkbaar wordt naar het hartje luisteren zo vroeg in de zwangerschap niet meer gedaan, omdat het niet gezond zou zijn voor het baby'tje.

Wat ook volkomen nieuw is voor mij, is dat er geen nekplooimeting meer wordt gedaan. Met 12 weken zwangerschap kan ik voor de nipt test gaan. De NIPT zou betrouwbaarder zijn en kan je blijkbaar ook gelijk het geslacht ontdekken. Blij en opgelucht kan ik straks één iemand dit heugelijke nieuws allemaal vertellen... mijn man. De rest moet nog even wachten.

Tip van de redactie: Kies je ervoor om de NIPT + nevenbevindingen te weten?