Op naar de relaxte zwangerschapsyoga met ontspanningsoefeningen

Na de miskraam van mijn schoonzus en de verschillende erfelijke afwijkingen die in mijn schoonfamilie voorkomen, kan ik niet echt meer genieten van mijn zwangerschap. Ik maak mij veel zorgen over de gezondheid van ons kindje en heb mezelf daardoor onbewust afgesloten van ons kindje en van mijn geluk over onze zwangerschap.

Sinds een aantal weken ben ik bezig met zwangerschapsyoga. Ik wilde graag een zwangerschapscursus doen, omdat ik hoopte dat het mij zou helpen om onder andere zwangere vrouwen te zijn die wel kunnen genieten van hun zwangerschap. Wie weet werkt het aanstekelijk en kan ik mij daardoor ook weer verheugen op de komst van onze kleine en mijn geluk terugvinden.

Ik moet zeggen dat ik het erg lastig vond om een zwangerschapscursus te kiezen. Ik ben nou niet bepaald het sportieve type, dus zwangerschapsgym of zwangerfit viel voor mij eigenlijk al vrij snel af. Daarnaast zocht ik eigenlijk een cursus die zich meer richtte op ontspanning en contact maken met je kindje.

Haptonomie leek mij ergens wel wat, maar helaas waren alle Haptonomie cursussen bij mij in de buurt alleen geschikt om samen met je partner te doen. Nou is mijn vriend niet echt het 'zweverige' type en zie ik hem nou niet elke week mee gaan naar een cursus Haptonomie.

Vervolgens kwam ik uit bij zwangerschapsyoga en besloot ik om een proefles mee te doen, al was het, met mijn toen 14 weken zwangerschap, best aan de vroege kant voor een cursus. Een proeflesje kon geen kwaad en dan wist ik in ieder geval al wat ik straks kon gaan doen.

De cursus werd gegeven in een zaal van een kinderdagverblijf. Toen ik het kinderdagverblijf binnenliep zag en hoorde ik niemand. Ik liep iets verder door en kwam bij een zaaltje waar een paar schoenen voor de deur stonden. Er zat een mevrouw in kleermakerszit in het donker met een paar kaarsjes aan.

Ik was de eerste, alhoewel de les over 10 minuten al begon. Hoeveel anderen zouden er nog komen? Ik zou toch niet de enige zijn? De lerares bood me een kopje thee aan en ik mocht op een kussen komen zitten. We hebben even gepraat en later kwamen er gelukkig nog vier zwangere dames.

De les begon met een rondje waarin iedereen vertelde hoe het die week ging. Ik voelde me wel een beetje ongemakkelijk. De andere dames waren al veel verder en hadden al best een buik, twee waren er al 37 weken en de andere twee waren 32 weken. Daar kwam ik aan met mijn 14 weken en zonder buikje. Maar de anderen waren heel aardig en gaven me echt het gevoel dat ik er ook bij hoorde.

Vervolgens werden er een paar yoga-oefeningen gedaan, niet al te zwaar, meer voor de ontspanning. Daarna mochten we weer gaan zitten en werd er wat theorie behandeld, deze week was het thema 'Hormonen' en elke week wordt er een ander onderwerp behandeld. Na de theorie werden er weer wat yoga-oefeningen gedaan en deden we wat ademhalingsoefeningen.

De les werd afgesloten met een ontspanningsoefening waarbij iedereen op zijn yoga-matje mocht liggen en er affirmaties werden voorgelezen door de lerares. Ik moet zeggen dat ik de les erg prettig vond, ondanks dat ik helemaal niet het 'zweverige' type ben. Een paar keer dacht ik tijdens de oefeningen nog wel: “Als mijn vriend me nu zou zien zou hij helemaal in een deuk liggen.” Maar ik voelde me echt ontspannen na die les en ik heb die nacht heerlijk geslapen.

Ik besloot daarom om er gelijk mee door te gaan. Ook omdat ik de groep met meiden erg leuk vond. Ik heb nu 3 lessen gehad. Inmiddels zijn de twee dames die het verst waren al bevallen, zij doen dus niet meer mee. Afgelopen week is er een nieuw meisje bij gekomen die even ver is als ik.

Al vind ik het zelf nog erg moeilijk om dingen te vertellen over mijn zwangerschap, daar zie ik elke week tegenop, merk ik wel dat het me echt helpt om naar de cursus te gaan. Ik heb ze niet verteld dat ik het moeilijk vind om te genieten van mijn zwangerschap en dat ik me zorgen maak over de gezondheid van mijn kindje. Ik vind het prettig om naar hun positieve verhalen te luisteren en ik wil niet dat er een negatieve draai aan de avond wordt gegeven door mijn verhaal.

Wie weet dat ik het ze ooit nog vertel als ik zelf wat meer kan genieten van mijn zwangerschap. Ik geniet er op dit moment erg van om hen zo blij te zien en om bijvoorbeeld één van de dames liefdevol over haar buik te zien aaien met zo'n dromerige blik in haar ogen. Hopelijk zal mij dat binnenkort ook lukken.