Zwangerschapsyoga - Adem in, adem uit, laat het gaan

De kleine en ik groeien flink, dat is te merken met lopen, maar ook wel echt te zien en te voelen. Mijn familie vindt het geweldig als ik weer een buikfoto maak en die dan toestuur. De laatste keer dat ik mijn ouders, broer en zussen zag, was in het weekend van mijn moeder haar verjaardag. De volgende keer dat ik ze weer zie ben ik alweer 30 weken zwanger en zitten we in maart! Bizar hoe snel de tijd voorbij vliegt! Ik ben nu alweer 27 weken zwanger en aardig op weg!

En als ik het heb over de tijd, dan komt af en toe toch wel even de stress, spanning en paniek met alle hormonen naar boven. Wat er allemaal moet gebeuren en wat eraan gaat komen in de komende 3 maanden is niet niks. Ik ben druk met het schrijven van mijn afstudeeronderzoek, leren voor een toets en andere verslagen schrijven, voorbereiden op de verhuizing en ook nog voorbereiden op de komst van de kleine.

Het afgelopen jaar heb ik geleerd om dingen een plekje te geven en los te laten. Ik moet zeggen dat lukt mij nu ook wel aardig. Ik doe wat ik kan, het loopt zoals het moet lopen en het komt zoals het komt. Als ik nu overal meer druk op ga leggen, dan gaat het niet werken. Breath in, breath out, let it be.

Om tijd en rust voor mezelf te creëren ben ik begonnen met zwangerschapsyoga. Iedere zaterdagochtend begin ik de dag eerst met yoga samen met andere zwangere vrouwen. Ik moet zeggen dat dit heel prettig en fijn is!

We delen verhalen en oefenen alvast voor de bevalling, maar ook om in het moment te staan en contact te maken met de kleine. Deze oefeningen helpen mij om de rust te vinden, mijn hoofd leeg te maken en weer stil te staan bij de bijzondere ontwikkelingen in mijn buik. Het is en blijft bijzonder mooi hoe zoiets kleins kan uitgroeien tot een kindje in negen maanden tijd.