Ik blijf maar naar je kijken, onze lieve kleine Calimero

Wauw, wat vliegt de tijd voorbij! Het lijkt nog maar de dag van gisteren dat we erachter kwamen dat we ons eerste kindje verwachtten. Het is zo’n bijzonder iets dat er een klein mensje groeit in mijn buik. Ik kan niet wachten tot het moment daar is dat ik de kleine baby ook kan voelen, echt contact maken.

Afgelopen week was weer een lastige, maar ook bijzondere week! Maandag en dinsdag was ik goed beroerd weer in de ochtend en was stage wel super leuk, maar ook pittig. Mijn stagebegeleider kwam kijken bij mijn les en het ging erg goed! Ze zijn zeer tevreden, dat geeft mij ook weer rust en vertrouwen voor het laatste deel van mijn stage!

Zelfs na een week vakantie ben ik nog niet helemaal uitgerust, maar ik moet toch weer door. Ook heb ik veel last van mijn rug en dat is echt niet prettig, dus ik ga maar eens kijken of ik kan beginnen met iets van zwangerschapsyoga. Voor de rust in mijn hoofd, voorbereiding op alles wat er nog komen gaat en ik hoop dat het ook een positieve uitwerking heeft op mijn lijf.

Deze week hadden we ook de termijnecho! We konden nu wel kleine Calimero zien via een buikecho. De vorige keer was mijn blaas te leeg en nu te vol haha, eventjes de blaas legen voor de echo dus. Calimero lag er heerlijk knus bij in een hoekje. Het hoofdje, neusje en kaak kon je al goed zien en de buik en rug en armpjes.

Ik moest tijdens de echo eventjes gaan springen en bewegen in de hoop dat Calimero wat meer zich zou laten zien. En één keer zagen we de kleine een soort van afzetten/ springen, maar daarna bleef het weer lekker eigenwijs knus in een hoekje liggen.

Het hartje hoorden we ook kloppen en alles was voor zover ze kon zien goed. Wat was het bijzonder en wat hebben we genoten! Ik ben 15-05-2019 uitgerekend en ben deze woensdag alweer 12 weken zwanger!