De voorbereiding op de bevalling deel 1

Wat gaat het toch snel! Ik ben nu in week 33, dus nog ongeveer 7 weken te gaan. De bevalling komt nu wel echt dichtbij en dat betekent dat mijn lichaam en mijn geest voorbereiden op deze speciale gebeurtenis.

De laatste week had ik bij het lopen soms een drukgevoel in de buurt van mijn vagina. Het stopte gelukkig ook weer, maar vermoede dat het met de indaling had te maken. Gisterenmiddag waren wij wandelen en deze keer was dit drukgevoel echt niet meer te negeren. Ook had ik het gevoel alsof mijn hele buik naar beneden werd geduwd. Op de thuisweg begon dan helaas ook mijn bekken best wel pijn te doen. Toch vroeg ik me af of dat al de indaling zou kunnen zijn, want tot de geboorte zijn het nog maar een paar weken.

Thuis heb ik het toch maar nagekeken. En, ja hoor: vanaf 30 weken beginnen de meeste baby’s in te dalen en is dit proces in de meeste gevallen met 35 weken afgesloten. Dat trekkende gevoel en de bekkenklachten horen daar natuurlijk wel bij. Ik had ook het gevoel dat ik de baby lager voelde en de buik zit nu toch wel echt meer in de weg dan voorheen. Op woensdag heb ik weer een afspraak bij de verloskundige. Zij kan mij zeker zeggen of ik gelijk had met mijn vermoeden dat dit het indalen van de baby is.

Dit is toch hét teken dat mijn lichaam zich voorbereidt op de bevalling. Eigenlijk een raar gevoel. Ik ben graag zwanger en geniet er dan ook helemaal van. Ik wil er nog niet aan denken dat deze bijzondere tijd bijna voorbij is. Natuurlijk verheug ik me enorm op de baby, maar juist omdat ik weet dat dit mijn laatste zwangerschap zal zijn, ben ik nu aan het einde een beetje weemoedig.

Verder ben ik bezig met het geboorteplan. Ik had er eerder nog nooit van gehoord, bij mijn eerste dochter stond ik best nuchter tegenover de bevalling. Ik dacht: mijn lichaam is ervoor gemaakt, ik laat het maar op me afkomen. Nu is dat toch anders. Zeker ook omdat de bevalling van mijn dochter niet goed verliep en de tijd in het ziekenhuis alles andere dan prettig was, wil ik deze keer mijn wensen goed van tevoren op een rijtje zetten. In een van de volgende blogs wil ik meer vertellen over mijn geboorteplan.

Deze week ben ik daarnaast begonnen met het drinken van frambozenbladthee. Ik hoor regelmatig dat dit helpt om de moedermond te verzachten, wat weer gunstig is voor de bevalling. Moet eerlijk zeggen dat ik er niet zo in geloof. Het is immers alleen een thee! Maar niet geschoten is altijd mis, dus drink ik nu twee keer per dag een kopje. Gelukkig smaakt hij nog redelijk goed.

Vanaf week 34, dus over twee dagen, mag ik ook beginnen met de perineum massage. Dat heb ik ook bij mijn eerste zwangerschap gedaan. Daarvoor gebruik ik de massageolie van Weleda. De geur brengt me meteen 15 jaar terug toen ik dat olie al gebruikte. Grappig, hoe ons brein toch werkt. Omdat ik toen een spoedkeizersnede had, weet ik niet of het echt helpt om de massage te doen. Maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat het een nut heeft om het perineum elastischer te maken en daarmee inscheuren te voorkomen.

Ik dacht erover na om over het volgende onderwerp een eigen blog te schrijven, maar omdat ik me er niet heel erg in heb verdiept, ga ik het toch maar hierin zetten. Op Duitse websites kom ik steeds weer de Louwen-Diät tegen om op de bevalling voor te bereiden. Gek genoeg heb ik daarover op Nederlandse informatie sites nog nooit van gelezen. Binnen dit dieet eet de zwangere vrouw ongeveer zes weken voor de geboorte geen eenvoudige koolhydraten meer. Dus geen suikers, geen wit brood of pasta.

De reden is, dat eenvoudige koolhydraten de bloedsuikerspiegel te snel verhogen, wat leidt tot een overmaat aan insuline. De insuline lijkt op het hormoon Prostaglandine. Prostaglandine maakt het lichaam aan om de baarmoedermond te verweken en de baarmoederhals te verkorten. Is dat gebeurd, worden er signalen uitgestoten die voor het aanmaken van oxytocine zorgen. Oxytocine is hét bevalhormoon en leidt dus de bevalling op natuurlijke wijze in.

Eet je nu veel (eenvoudige) koolhydraten, kan de aanmaak van prostaglandine verhinderd of tenminste bemoeilijkt worden, omdat zich de insuline aan de receptoren verbindt die eigenlijk voor de Prostaglandine voorbestemd is. Daardoor komt de bevalling later of niet op natuurlijke wijze op gang en kan ook pijnlijker zijn. Daarom is het beter om de laatste weken van de zwangerschap af te zien van het eten van veel (eenvoudige) koolhydraten.

Vanwege mijn bijzondere dieet, vermijd ik al eenvoudige koolhydraten. Toch probeer ik er ook bewust van te zijn, welke andere voedingsmiddelen de bloedsuikerspiegel snel laten stijgen en mijd deze. Zo is het bijvoorbeeld beter om appels met schil te eten, omdat dan de suikers langzamer vrij komen. Er zijn gelukkig handige lijsten op internet te vinden, die men kan raadplegen.

Noot van de redactie: Mocht je overwegen om dit dieet te gaan volgen, vraag dan eerst advies van een arts of verloskundige. Niet elke dieet is goed voor jouw lichaam. Pas extra goed op nu tijdens je zwangerschap.