Ik ben zwanger en werk in de kraamzorg

Daar sta je dan voor de spiegel … m’n uniform wil echt niet meer helemaal dicht! Stiekem gewoon trots op m’n buik die groeiende is, krijg ik nog net twee knopen dicht van m’n witte pakje en ga ik op naar m’n kraamgezin.

Als kraamverzorgende weet je als geen ander wat zwangerschap en geboorte met zich mee brengt. Jarenlang heb ik kersverse ouders mogen helpen in hun eerste week met hun nieuwe baby samen, zonder enkel inlevingsprobleem, want ik weet waar ik voor sta en ik geniet van de zorg voor m’n gezinnen. Vanuit de boeken geleerd wat er gebeurd in het vrouwelijk lichaam en in de praktijk mogen ervaren wat geboortezorg is. Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat je niet persé moeder hoeft te zijn om een goede kraamverzorgende te zijn.

Alleen nu dat mensje voor het eerst in mezelf aan het groeien is …
Ik de bewegingen elke dag sterker voel worden en m’n lichaam zie veranderen …
Besef ik meer en meer dat het ècht een wonder is!

Het vak kraamzorg vergt nogal wat flexibiliteit. Zowel op sociaal vlak, maar ook letterlijk in de gezinnen :) Want je wil niet weten in wat voor gekke houdingen we soms zitten bij het helpen aanleggen van een kindje.

Lichamelijk merk ik dan ook dat zwangerschap en kraamzorg best een pittige combi is! Die dikke buik zit soms echt in de weg. En wat denk je van al die trappen lopen? Het houdt je in elk geval in beweging ;) en ik heb het geluk van een fijne werkgever met veel begrip voor haar zwangere personeel.

Regelmatig krijg ik te horen dat ‘ik het allemaal al weet wat er komen gaat’, maar als kraamverzorgster ga je rond 16-17 uur naar huis … en de nachten kun je doorslapen. De baby in het gezin is natuurlijk gedeeltelijk je verantwoording, maar straks hebben we zelf een kleine hummel!! En ook wij hebben straks de eerste nacht alleen zonder hulp … Ik zie er nu helemaal niet tegenop maar wie weet sta ik er straks compleet anders in … de tijd zal het leren.

Met alle kennis in huis en ik ook ‘gewoon’ zwanger … en heb ik ook vragen en gevoelens die door m’n hoofd spoken. Het verstand geeft op veel vragen wel antwoorden, maar ik wil het ook ervaren om voor het eerst zwanger te zijn.

Vandaar heb ik vorige maand mijn vriend meegenomen naar een 1 daagse bevallingscursus. (Sabine de Groot, fijnzwanger.nl) Nuchter als wij zijn, paste deze dag perfect bij ons gevoel t.a.v. de bevalling die steeds dichterbij komt. Deze dag bevestigde mijn gevoel alleen maar, dat de bevalling iets moois is waar je je aan over moet geven en moet accepteren wat er gaande is.

Zoals ik er nu tegenaan kijk, ga ik gerust de bevalling tegemoet, lekker thuis in eigen omgeving samen met mijn vriend, de verloskundige en mijn lieve kraamzorg collega. Nog een week of 8 te gaan en dan gaan we hem/haar eindelijk ontmoeten!! Wat kijken we er naar uit.

En ik als kraamzorg-kraamvrouw? Ik ga heerlijk genieten van m’n kraambed en neem alle tijd en rust die nodig is ons kindje te leren kennen en zelf te herstellen.