Uitgaan als zwangere, kan dat wel?

Je hoort ‘verse’ vaders weleens tegen bange aanstaande vaders zeggen: Jaja, straks is je leven echt voorbij! Of je hoort nieuwe moeders tegen elkaar verzuchten: vroeger ging ik elke week uit, nu drink ik hooguit eens in de maand een koffie op het terras, zucht.

Zwangeren zijn vaak ook voorzichtiger, moe of gewoon op een totaal andere golflengte dan de rest van het uitgaanspubliek.

Maar geloof me, je uitgaansleven hoeft niet voorbij te zijn. Het is gewoon een kwestie van durven en doen. Vaak zit de blokkade namelijk in je eigen hoofd. Ben ik wel een goede moeder als ik gewoon nog uitga? Is het niet te zwaar of lawaaiig? Is uitgaan eigenlijk wel leuk als iedereen lekker aan de rosé zit en ik aan mijn frisje? En ga zo maar door.

Vrouwen zijn een kei in nadenken, vooral in te veel nadenken, en laten zwangere vrouwen hier nou nóg meer last van hebben dan hun niet-zwangere soortgenoten.

Ik was ooit zo. Zag overal bezwaren, beren op de weg. Tijdens mijn zwangerschappen viel het overigens nog wel mee, ik ging nog af en toe dansen. Dat was dan wel op bekend terrein, met bekenden, op een dansschool waar ik regelmatig kwam. Zomaar naar een of ander feestje vol ‘wilde jeugd’, absoluut niet.

Toen ik eenmaal twee kleine kinderen had, vond ik een tochtje naar de supermarkt al zo’n enorme uitdaging dat ik met mijn gezin weinig ondernam. Wel in mijn eentje hoor, maar dat was waarschijnlijk ook omdat mijn relatie toen niet lekker liep.

Mijn vriend heeft me geleerd om de beren op mijn weg te negeren. En dat helpt! Ik weet van mezelf dat ik alles kapot kan denken, maar dat maakt het leven echt niet leuker. Ook niet gemakkelijker. En dus stond ik zwanger en wel een tijdje geleden op een groot feest, waar de gemiddelde leeftijd flink lager lag dan die van mij en waar ik nog nuchterder was dan de beveiliging.

En dus ging ik ook vorige week samen met mijn kinderen en mijn inmiddels behoorlijke buik, zonder de mentale en fysieke steun van vriend, naar een festival op een vrijplaats in de buurt van Amsterdam. Want of ik nou thuis op de bank lig of op een grasveld sta te dansen, moe ben en blijf ik toch wel. En weet je wat het leukste is? We hebben er alle drie enorm van genoten!

Dus… ga op pad. Maak je mooi en ga uit! Leef en geniet!